‘<i></i><i></i>等<i></i>给<i></i>掀红盖头<i></i>吧？’
魏<i></i>器愈感<i></i>身躁<i></i>，毒香充斥婚房内外，<i></i>必须尽快拿<i></i>解药。
<i></i><i></i>声<i></i>息<i></i>步入内室，反<i></i>将门合<i></i>，<i></i><i></i>闲庭信步般向<i></i>走近。
新娘<i></i>泰<i></i><i></i>若<i></i>坐<i></i>香榻<i></i><i></i>，似乎真<i></i>认<i></i>进屋<i></i><i></i><i></i>新婚丈夫，实则<i></i><i></i>明镜。
“<i></i>香……”
魏<i></i>器堂<i></i>皇<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>身侧，<i></i>股比<i></i>毒香更<i></i>热烈<i></i>气息涌入鼻腔，<i></i><i></i>似<i></i><i></i><i></i>株艳红色<i></i>月季<i></i>炽焰<i></i>绽<i></i>。
“<i></i>让夫<i></i>久候<i></i>。”
<i></i><i></i>温润嗓声响<i></i>，却<i></i><i></i>摆<i></i><i></i>反派<i></i>架势，光明正<i></i><i></i>与林灼月打<i></i><i></i>招呼。
<i></i>等林<i></i><i></i>姐<i></i>口，<i></i><i></i>信<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>旁红盘<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>竟<i></i><i></i>替叶腾掀<i></i>新娘<i></i>盖头。
“窸窣~”
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挑<i></i>喜帕，先<i></i><i></i>抹白皙映入眼帘，<i></i><i></i><i></i>景色令<i></i><i></i>怔。
‘《神<i></i>录<i></i>角色原画<i></i><i></i>太保守<i></i>！’
<i></i><i></i><i></i><i></i>张艳妆<i></i>仍显清丽绝俗<i></i><i></i>孔，比黑夜更<i></i>深邃<i></i>砌墨长<i></i><i></i>脑<i></i>盘<i></i>庄重典雅<i></i>妇<i></i><i></i>髻，幽暗<i></i>色与<i></i><i></i>脂<i></i><i></i>白腻肌肤相互映衬，相<i></i>益彰。
黑<i></i>少<i></i>转眸望向身旁<i></i>贼<i></i>，<i></i><i></i>双赤瞳似燃烧<i></i>红月般炽烈明亮，挺俊瑶鼻使<i></i><i></i>精致脸蛋更显鲜艳姣丽，<i></i>点朱唇漾<i></i><i></i><i></i>蜜色。
<i></i><i></i><i></i>位火<i></i>般<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>侵犯<i></i>烈焰，<i></i><i></i>靠近<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>遏止<i></i><i></i><i></i>扑火<i></i>念。
“<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>做什<i></i>吗？”
林灼月<i></i>口<i></i>，<i></i><i></i><i></i>目<i></i>赤焰<i></i><i></i>红宝石，眸光却<i></i>片清冷。
“<i></i><i></i>应夫<i></i>盛<i></i><i></i>邀<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器配合<i></i><i></i>表演，<i></i>肆<i></i>忌惮<i></i>打量<i></i>新娘<i></i>灿若明霞<i></i>颜。
“<i></i><i></i><i></i>耻果<i></i><i></i><i></i>让<i></i>失望！”
<i></i><i></i>唇角勾<i></i><i></i><i></i>抹嘲弄<i></i>弧度。
魏<i></i>器正<i></i>反唇相讥，<i></i><i></i>赤眸忽<i></i>泛<i></i>红光。
二<i></i><i></i>视<i></i>间，<i></i><i></i>目光越<i></i>明炽，<i></i><i></i>眼神却逐渐涣散。
“魏<i></i>器，<i></i>启<i></i>朝内阁首辅魏夕<i></i>嫡次<i></i>，<i></i>幼被送入问剑宗修<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>术，修<i></i><i></i><i></i>初启<i></i><i></i><i></i>关，<i></i><i></i>恣睢<i></i>忌，<i></i>谓纨绔膏粱……”
林灼月轻舒<i></i><i></i>口气<i></i><i></i><i></i>神色呆滞<i></i>魏<i></i>器。
“<i></i><i></i><i></i>般顺利<i></i>控制住<i></i>，<i></i>见宗门给<i></i><i></i>消息<i></i><i></i>漏，执<i></i><i></i><i></i>步计划<i></i>先讯问<i></i><i></i>番。”
<i></i><i></i>向几乎贴<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>清峻男<i></i><i></i>眸光<i></i><i></i>仅流露<i></i><i></i>嫌恶，眼底更<i></i>藏<i></i>盛怒，似乎彼此间<i></i><i></i>血海深仇。
“<i></i>照实回<i></i><i></i>话。”
林灼月盯<i></i>双目<i></i>神<i></i>魏<i></i>器。
“七圣<i></i>及四<i></i>仙门<i></i><i></i>紫薇宗<i></i>念慈<i></i>仙<i></i>被<i></i><i></i>魏党<i></i>何<i></i><i></i>害？”
<i></i>提及“魏党”二字<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>捏紧粉拳。
“……<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谁。”
魏<i></i>器眼神空洞<i></i>给<i></i>回复，林灼月<i></i><i></i>蹙眉，眸<i></i>显<i></i>黯<i></i><i></i>色。
“<i></i><i></i>父亲魏夕<i></i>否已经破入圣境？”
<i></i>再度问<i></i>。
“老登<i></i>告诉<i></i>。”
魏二公<i></i><i></i><i></i>孝口常<i></i><i></i><i></i>。