“夫<i></i><i></i>分<i></i>，<i></i><i></i>老父<i></i><i></i>尽忠王<i></i>，鞠躬尽瘁，<i></i><i></i>迈<i></i>躯肩负万**帝<i></i>，<i></i><i></i>却算计<i></i>唯二<i></i>嫡<i></i>，实<i></i>令<i></i>齿冷！<i></i><i></i>底<i></i>何<i></i>，<i></i>甚至<i></i>愿叫<i></i><i></i>声‘阁老’。”
林灼月<i></i><i></i><i></i>话<i></i>啼笑皆非。
“<i></i><i></i>谁<i></i><i></i>知<i></i>朝首辅乃<i></i>逆贼？<i></i>朝令武帝何等明君，<i></i>十<i></i><i></i><i></i>南藩<i></i>乱<i></i>临阵嗣位，平定战乱，<i></i>父却<i></i>顾陛<i></i>知遇<i></i>恩，<i></i>争权夺势<i></i>悍<i></i>逼宫，将太<i></i>皇抬回<i></i>龙椅<i></i>，借此势倾<i></i><i></i>，<i></i>谓古<i></i>未<i></i><i></i>佞臣。”
魏<i></i>器遗憾<i></i><i></i>。
“世<i></i><i></i><i></i><i></i>误解太深<i></i>。”
<i></i>见新娘<i></i>张口欲言，忽<i></i>竖<i></i>食指抵<i></i><i></i>柔润鲜<i></i><i></i>红唇<i></i>，将<i></i><i></i><i></i>嘴边<i></i>话堵<i></i>回<i></i>。
“<i></i>愿与林夫<i></i>秉烛夜谈，奈何毒香乱<i></i><i></i>神，<i></i>否先给<i></i>解药？”
魏<i></i>器盯<i></i><i></i><i></i>清丽脸蛋。
夺<i></i>香虽<i></i>控制<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>毒，其药效<i></i><i></i><i></i>恐怕<i></i>失<i></i>理智。
<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>主角<i></i><i></i>什<i></i>花瓶，纵<i></i>被<i></i>压<i></i>身<i></i><i></i>保持<i></i>冷静，<i></i>图拖延<i></i>间，寻找反败<i></i>胜<i></i>机<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>解药。”
林灼月<i></i>平气<i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>问许远望<i></i>吧。”
魏<i></i>器莞尔<i></i>笑。
“夫<i></i>方才<i></i>审讯<i></i>姿态问<i></i>话，<i></i><i></i>喜欢拷问<i></i>戏码？<i></i><i></i>此<i></i>颇<i></i>研究。”
<i></i><i></i>罢<i></i>放<i></i><i></i>被<i></i><i></i>压制<i></i>赤瞳<i></i><i></i>，其<i></i><i></i>识<i></i><i></i><i></i><i></i>身，却<i></i><i></i><i></i>四肢<i></i>弹<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>？”
<i></i>望向身旁<i></i>恶贼。
“莫慌，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刑具，<i></i><i></i><i></i>夫<i></i>严刑拷打<i></i><i></i>？”
魏<i></i>器握住<i></i><i></i>穿<i></i><i></i>红色绣花鞋<i></i>纤纤<i></i>脚。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻易撕破<i></i><i></i>谦谦君<i></i><i></i>外皮呢……”
林灼月眸光<i></i>凝，<i></i>紧绷<i></i>脸蛋儿<i></i>法<i></i><i></i>掩饰内<i></i><i></i><i></i>安，<i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>恶<i></i>露<i></i><i></i><i></i><i></i>嘲谑<i></i>笑容。
“<i></i><i></i><i></i>打算给<i></i>解药<i></i>？”
魏<i></i>器轻描淡写<i></i><i></i>口<i></i>，<i></i>暂<i></i><i></i><i></i>压制夺<i></i>香<i></i>毒性，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间炮制今晚<i></i>新娘<i></i>。
“<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西。”
林灼月毫<i></i>犹豫<i></i><i></i>。
“<i></i>。”
<i></i>笑<i></i>点头，<i></i><i></i><i></i>紧<i></i>慢<i></i>脱掉<i></i><i></i><i></i>艳红婚鞋，<i></i>双包裹<i></i>纯白丝质足衣<i></i><i></i>曼妙足展露<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。
“<i></i><i></i>干嘛？”
林灼月眯<i></i><i></i>眸，<i></i>本<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻<i></i>够忍辱负重，<i></i><i></i><i></i>幼受<i></i><i></i>良<i></i>教养<i></i><i></i>让<i></i><i></i>法容忍<i></i><i></i>冒犯。
“<i></i><i></i><i></i>问吗。”
魏<i></i>器毫<i></i>留<i></i><i></i>扯<i></i><i></i><i></i><i></i>袜<i></i>，<i></i>双粉嫩白至<i></i>纤足暴露<i></i><i></i>空气<i></i>，珠圆润<i></i>脚趾似乎因<i></i>紧张<i></i>蜷缩。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>！”
林灼月<i></i><i></i>表<i></i>，<i></i><i></i>白净脸蛋难<i></i>遏制<i></i>泛<i></i>红晕，或许<i></i>因<i></i>本身体温高<i></i>常<i></i>，<i></i>感觉握住<i></i><i></i>脚丫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>点儿冷，<i></i><i></i>使<i></i><i></i>感官更<i></i>敏锐。
推荐：【】《【】《《