“莫哭。”
魏<i></i>器<i></i><i></i>眼<i></i>神<i></i>守舍<i></i>红瞳<i></i><i></i>，<i></i>眼角<i></i>晶莹<i></i>艳阳<i></i>熠熠<i></i>辉，<i></i>拿<i></i><i></i>张纯白<i></i>帕向<i></i>递<i></i>。
“<i></i>……”
林灼月<i></i>才回神，<i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i>丝帕，<i></i><i></i>立即别<i></i>俏颜，<i></i><i></i>掩饰<i></i><i></i><i></i>柔弱。
“<i></i>知<i></i>。”
<i></i>却<i></i>打断<i></i><i></i><i></i>话语，<i></i><i></i>露<i></i><i></i><i></i>温润<i></i><i></i>笑容，“<i></i><i></i><i></i>哭，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>落泪并非懦弱<i></i>举。”
林灼月顿<i></i>向<i></i>投<i></i>恼怒<i></i>目光，<i></i>似<i></i><i></i>被<i></i>穿<i></i><i></i><i></i>少<i></i>～
<i></i><i></i>觉<i></i>魏贼<i></i>恶，<i></i>何<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>指掌，<i></i>够轻易<i></i>穿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>且，<i></i>与<i></i><i></i><i></i>见<i></i>三次<i></i>，每<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抹泪……
恼恨<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>何<i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i>温<i></i>浅笑吸引，<i></i><i></i><i></i>寒<i></i>栗。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>虚<i></i>假<i></i><i></i>颤栗，恰恰相反，<i></i><i></i>感受<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>实<i></i><i></i>打<i></i><i></i>寒战。<i></i>似乎真<i></i>与<i></i>共<i></i>，<i></i><i></i>分担哀恸，给<i></i>冰凉<i></i><i></i><i></i>温暖。
“<i></i>听<i></i>懂<i></i><i></i>话。”
林灼月轻吸<i></i><i></i>口气<i></i>转<i></i>头<i></i><i></i><i></i>。
“容<i></i>失礼。”
魏<i></i>器忽<i></i><i></i><i></i>半步，轻柔<i></i><i></i>认真<i></i>将<i></i>眼梢<i></i>泪珠拭<i></i>。
<i></i>身<i></i><i></i>僵，<i></i>强<i></i><i></i>绝<i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>仇敌<i></i><i></i><i></i>退，转眸瞪<i></i><i></i><i></i>。
若<i></i><i></i><i></i>，<i></i>必<i></i><i></i><i></i>颜色，奈何<i></i>此<i></i><i></i>颗<i></i><i></i>系<i></i>妹<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>承<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且此<i></i>向<i></i><i></i>副彬彬<i></i>礼<i></i>模<i></i>，让<i></i><i></i>处<i></i>泄。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>找清宴。”
林灼月沉默半晌<i></i><i></i><i></i>，幼妹<i></i>失踪让<i></i><i></i>法<i></i>此安<i></i>等待消息，此外，<i></i><i></i><i></i><i></i>与魏<i></i>器独处。
“<i></i>知<i></i><i></i>急，<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做法。<i></i>若实<i></i><i></i>焦火燎，<i></i><i></i>收<i></i><i></i><i></i>吧。”
<i></i>绵声细语，提<i></i>建议<i></i><i></i><i></i><i></i>做决定，<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i>足够<i></i>尊重。
“<i></i><i></i>？”
<i></i>望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翠色晶石。
“<i></i><i></i><i></i>黎安府<i></i>内<i></i>此物与<i></i>联系。”
魏<i></i>器笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>唇珠<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i><i></i>接<i></i><i></i>送<i></i><i></i>石。
“<i></i><i></i><i></i>，冷蕊与<i></i><i></i><i></i>，此番<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>暂<i></i>摒弃<i></i>嫌，届<i></i><i></i>再与<i></i>细谈。”
林灼月<i></i>罢，毫<i></i>迟疑<i></i>转身离<i></i>，<i></i>留给<i></i><i></i><i></i>黑<i></i>摇曳<i></i>窈窕倩影。
“<i></i>方寸<i></i>乱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>见……”
<i></i>注视<i></i><i></i>走远，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寻常<i></i>坚强，<i></i>屈<i></i>挠，纵<i></i><i></i><i></i><i></i>新婚<i></i>夜，<i></i><i></i><i></i>曾迷失。
<i></i><i></i><i></i>底线，<i></i><i></i>逆鳞<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>挚爱亲朋<i></i>够牵<i></i><i></i><i></i><i></i>神，<i></i><i></i>唯<i></i><i></i>亲妹<i></i>更<i></i><i></i>绝<i></i><i></i>雷池。
游戏<i></i>，原身魏玦<i></i>数条世界线<i></i>害<i></i><i></i><i></i>姐妹，<i></i>几度崩溃，却<i></i><i></i><i></i>绝望<i></i>坚守本<i></i>，黑暗<i></i>侵蚀<i></i>法让<i></i>黑化与堕落，<i></i>份刚强让<i></i><i></i>终<i></i><i></i><i></i>刃仇<i></i>。<i></i>风<i></i><i></i>
“二公<i></i>。”
杨少<i></i><i></i><i></i>闪身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>消息<i></i>吗？”
魏<i></i>器<i></i>紧<i></i>慢<i></i>问<i></i>，<i></i>认<i></i>局<i></i>重新回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掌控<i></i><i></i>。
“<i></i>！”
杨使官<i></i><i></i><i></i>眼神带<i></i>惊叹。
“<i></i>按公<i></i><i></i><i></i>思<i></i>查<i></i>锦衣帮……”
……
推荐：【《【】