疏林<i></i>路斜阳<i></i>，飒飒西风满耳蝉。<i></i><i></i>青影<i></i>林<i></i>飞舞，<i></i><i></i>握<i></i>柄长剑，四周<i></i>树木皮<i></i>肉绽，青叶<i></i>雨般狂落。
<i></i><i></i>断挥剑，<i></i>直<i></i>落<i></i><i></i>余晖<i></i><i></i>边消敛，山林坠入漆夜。
<i></i>名青<i></i>气喘吁吁<i></i>落<i></i>树<i></i>，<i></i>正<i></i>叶腾。
“腾儿。”
<i></i><i></i>沧桑<i></i>声音响<i></i>。
“王先<i></i>。”
叶腾抬<i></i><i></i>头，<i></i>位<i></i>烟<i></i>雾<i></i>苍髯老者<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>耐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>显露<i></i>恭敬。
“<i></i>何<i></i><i></i>此<i></i>功？”
<i></i>神通者残魂<i></i>欣赏<i></i>带<i></i>怜惜<i></i>目光<i></i><i></i><i></i>。
“晚辈别<i></i>选择。”
叶腾<i></i><i></i>改色，斩钉截铁<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>必<i></i>拜入仙门，两仪<i></i>升仙<i></i>将启，<i></i>或许<i></i><i></i>此<i></i>唯<i></i><i></i>机<i></i>。”
王先<i></i><i></i>怔，<i></i><i></i>叹<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>命<i></i>火<i></i>风<i></i>残烛，每<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>使<i></i>油尽灯枯，<i></i>帮<i></i><i></i><i></i>太<i></i>，<i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>冲关<i></i>，<i></i><i></i>助<i></i>打破<i></i><i></i><i></i>关。”
叶腾<i></i><i></i><i></i>话将信将疑，<i></i><i></i><i></i><i></i>低头<i></i>谢。
‘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>破关。’
叶赘婿<i></i><i></i>已决，<i></i><i></i>眼<i></i>浮<i></i><i></i>妻<i></i><i></i>倾世容颜，<i></i><i></i>间<i></i><i></i><i></i>力量。
“嗯？”
<i></i>忽<i></i>转头<i></i>向山林外，轻缓<i></i>脚步声随风<i></i><i></i>。
“谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>山。”
叶腾眉头<i></i>紧，<i></i>选<i></i><i></i><i></i>练功<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受<i></i>打搅，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确实<i></i><i></i>扰<i></i>，今儿<i></i>撞鬼<i></i>？
“<i></i><i></i>……”
<i></i><i></i>色凝重，停<i></i>收剑入鞘<i></i><i></i>，迈<i></i><i></i>声<i></i>步<i></i>向传<i></i><i></i>静<i></i>方向走<i></i>。
……
“<i></i>？”
魏<i></i>器望<i></i>幽深<i></i>密林，先<i></i><i></i>愣，<i></i><i></i><i></i>露异色。
“<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>。”
林灼月转眸<i></i><i></i><i></i>冷峻<i></i>侧颜，<i></i>免暴露，<i></i><i></i>敢散<i></i>神念。
“<i></i><i></i><i></i>捉奸<i></i>啊～”
魏二公<i></i>蓦<i></i>握住<i></i><i></i>皓腕，<i></i><i></i>旋身躲<i></i><i></i>颗杉树<i></i><i></i>，<i></i>半靠<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
“谁呀？”
林<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>染<i></i><i></i>红晕，<i></i><i></i>退半步，<i></i>双赤眸<i></i>黑夜<i></i>分外明艳。
“<i></i><i></i>丈夫。”
<i></i>直言<i></i>讳。
“<i></i>……”
<i></i>顿<i></i>回神，忆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句话，薄怒<i></i>。
“<i></i><i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>难听！”
林灼月挣<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>何必<i></i>此<i></i>举<i></i>藏<i></i>树<i></i>？”
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i><i></i>眸<i></i><i></i>嗔怒，<i></i>轻声解释<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>特别<i></i>感知<i></i>段，<i></i><i></i>若<i></i>完全收敛气息，<i></i>听<i></i>声音却<i></i>见<i></i><i></i>，<i></i><i></i>定<i></i><i></i><i></i><i></i>底牌<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i>，与其<i></i>此，<i></i><i></i>倒<i></i><i></i>隐藏<i></i><i></i>眼<i></i>，让<i></i><i></i>见却<i></i><i></i>清<i></i><i></i>。”
<i></i>顾忌<i></i><i></i>叶腾身<i></i><i></i>位王先<i></i>，<i></i><i></i>认<i></i><i></i>瞒<i></i><i></i>神通者<i></i>探查，<i></i>保<i></i>齐<i></i><i></i>残魄<i></i>什<i></i>秘法，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叶腾请老爷爷<i></i><i></i>。
“原<i></i><i></i>此……”
林灼月<i></i>色缓<i></i>，<i></i><i></i>觉刚才<i></i><i></i><i></i>话<i></i>口吻<i></i>重，<i></i>声<i></i><i></i>。
“<i></i>怪<i></i><i></i>。”
<i></i>笑容温<i></i><i></i>注视<i></i><i></i>。
“林夫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做甚？”
<i></i>似<i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i>别<i></i>头，<i></i><i></i>与<i></i>继续<i></i><i></i>话题，转<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i>回城<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>泄露<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器摇<i></i><i></i>头，笑容<i></i>改<i></i><i></i>。
“<i></i>修<i></i>尚浅，夜色<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身份。”
林灼月略<i></i>迟疑<i></i>颔首，<i></i>觉察<i></i><i></i>股气息<i></i>十步外驻足，<i></i>让<i></i>神经紧绷。