徐牧<i></i>明白<i></i>，敢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>婢妻，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>亲。
<i></i>穿越<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>，姜采薇带<i></i><i></i>两<i></i>丫鬟，<i></i>算<i></i><i></i><i></i>义，<i></i><i></i>让姜采薇进城入苦籍，<i></i>告奋勇<i></i>卖<i></i>身。
<i></i><i></i>姜采薇<i></i><i></i>焦急<i></i>模<i></i>，徐牧终究<i></i>松<i></i>口。
“<i></i>便<i></i>吧，若<i></i><i></i><i></i>苦，便让<i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i>。”
“谢谢徐郎！”姜采薇<i></i>喜<i></i>望，慌<i></i>迭<i></i>鞠躬。
徐牧<i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i>滋味，<i></i><i></i><i></i>分<i></i>感觉，别扭<i></i>很。
“陈盛，<i></i>庄门。”
早等<i></i><i></i>边<i></i>陈盛，赤<i></i>膀<i></i>，<i></i>两<i></i><i></i>汉<i></i><i></i>，轰隆隆推<i></i><i></i>两扇巨<i></i><i></i>木门。
……
由<i></i>陈盛<i></i>留<i></i>庄<i></i>，眼<i></i>跟<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>，除<i></i>司虎外，<i></i><i></i>其<i></i>两<i></i>赶马夫，<i></i><i></i>周遵，<i></i><i></i>叫周洛，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>兄弟。
<i></i>四通路<i></i><i></i>，离<i></i>河州<i></i>差<i></i><i></i>八十<i></i>路，即便马<i></i>停蹄，<i></i>未必<i></i><i></i><i></i><i></i>达。
徐牧已经做<i></i><i></i>扎营<i></i>夜<i></i>打算。
“东<i></i>，<i></i><i></i>便<i></i>跃虎坡<i></i>。”周遵<i></i>边挂<i></i>马灯，<i></i>边急忙提醒。
先<i></i>徐牧<i></i>知<i></i>，离<i></i>河州三十<i></i>左右<i></i>路程，便<i></i><i></i>处<i></i>方，<i></i>常<i></i>老虎伏草扑<i></i>，<i></i>知<i></i><i></i>少<i></i>路客，被扑死<i></i>叼<i></i><i></i>山<i></i>。
此<i></i>，<i></i>色将近暗透，按<i></i>徐牧<i></i>打算，至少<i></i>离<i></i>河州十几二十<i></i>扎营，才<i></i><i></i>稳妥<i></i>。
“周遵周洛，再赶<i></i>阵。”
“司虎，<i></i>车。”
三辆马车，迅速挂<i></i><i></i>马车，<i></i>湿雨<i></i>昏暗<i></i>世界<i></i>，循<i></i>官<i></i>，急急往<i></i>赶<i></i>。
路<i></i>跃虎坡<i></i><i></i>候，徐牧特<i></i>拿<i></i><i></i>哨棍，旁边<i></i>司虎<i></i>抽<i></i><i></i>朴刀。
<i></i>连<i></i>姜采薇，<i></i>脸色微微<i></i>白，<i></i><i></i>伸入<i></i>包裹<i></i>。