“徐兄，<i></i><i></i>知<i></i>文<i></i>知<i></i>理，连河州书院<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>机<i></i><i></i>——”
“五钱，若<i></i>再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>此离庄吧。”
尤文才干笑两声，见<i></i>徐牧神<i></i><i></i>喜，识趣<i></i>闭<i></i><i></i>嘴巴。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>碰<i></i>山匪？”
“并<i></i>。即便遇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怕<i></i>，河州望州<i></i>带，<i></i>尤文才略<i></i>才名，即便<i></i>剪<i></i>打劫<i></i>，<i></i><i></i>少给<i></i><i></i>脸<i></i>……”
徐牧转<i></i>身，懒<i></i>再听。
<i></i><i></i>久，姜采薇急急赶<i></i>，感激<i></i>冲<i></i>徐牧，难<i></i>露<i></i><i></i>微笑。
……
“屋<i></i>破<i></i><i></i>。”吃<i></i>晌午饭，尤文才闷闷<i></i>躺<i></i>床<i></i>。
“<i></i><i></i>棍夫<i></i><i></i>，明知<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>通告厨房，做<i></i>肉菜。”
“夫君，莫乱讲<i></i>。徐坊主<i></i>收留<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”夏霜犹豫<i></i>，<i></i>声劝<i></i><i></i>句。
右坡村<i></i>边，因<i></i><i></i>投靠徐<i></i>庄，先<i></i><i></i>两亩佃田，已经被<i></i>主收<i></i>回<i></i>。
“<i></i>胳膊往外<i></i><i></i>吧？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棍夫，即便<i></i><i></i><i></i>财，<i></i>定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>读书<i></i>。”
夏霜<i></i><i></i>静默，<i></i>知该<i></i>何反驳。
“<i></i>与<i></i>讲<i></i>！若非<i></i><i></i><i></i>名气，<i></i><i></i><i></i><i></i>棍夫，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>婢妻<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
尤文才喋喋<i></i>休，索性倒头便<i></i>睡<i></i>，突<i></i>间，<i></i>似<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，急忙让夏霜打<i></i>包袱，取<i></i><i></i><i></i>精致<i></i><i></i>木笼<i></i><i></i>。
<i></i>木笼<i></i>路<i></i>捡<i></i>，似<i></i><i></i>路<i></i><i></i>慎遗<i></i><i></i>包袱。
“夫君，<i></i><i></i><i></i>臭。”夏霜捂<i></i><i></i>鼻<i></i>。
走<i></i>匆忙，<i></i>粗粗<i></i><i></i>几眼，若<i></i><i></i><i></i><i></i>坨干肉，<i></i><i></i><i></i>该扔<i></i><i></i>。