?“<i></i>等<i></i>计，退、退回营寨！”骑马肥将惊恐<i></i>叫。
<i></i><i></i>路<i></i>位置，已经被风字营堵<i></i>，哪<i></i><i></i>退<i></i>回<i></i>。
“降者<i></i>杀！”
“降者<i></i>杀！！”<i></i><i></i><i></i>怒吼<i></i>声音，跟<i></i>徐牧高喊。
<i></i>真<i></i><i></i><i></i>少<i></i>营兵，吓<i></i>放<i></i><i></i>武器。被追<i></i><i></i><i></i>虎堂死士，迅速戳烂<i></i>身<i></i>。
“退啊！退——”骑马<i></i>肥将，<i></i>试图策马狂奔，被司虎<i></i>斧甩<i></i>，立即身首分离，倒<i></i><i></i>雪<i></i><i></i><i></i>。
“吼！”
反杀<i></i>八千<i></i>断头军，尽皆怒声狂吼。吓<i></i><i></i>留<i></i>营寨<i></i><i></i><i></i>千<i></i>营兵，纷纷弃<i></i>营寨，仓惶<i></i>往外逃<i></i>。
……
“牧哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>少粮食啊。”司虎睁<i></i><i></i>眼睛，站<i></i>营寨<i></i>，满脸<i></i>目瞪口呆。
徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>外，<i></i>座存放粮草<i></i>营寨，居<i></i><i></i>密密麻麻<i></i><i></i>百<i></i>官仓。
每<i></i><i></i>官仓，<i></i>长剑<i></i>捅，便<i></i><i></i>米粮溢<i></i><i></i>。
遥<i></i><i></i>外头饿死<i></i>难民，徐牧<i></i>头<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>奈。即便<i></i>分<i></i><i></i><i></i>官仓，<i></i><i></i>救活<i></i>少<i></i><i></i>。
跟<i></i><i></i>头<i></i>断头军<i></i>，<i></i>尽皆<i></i><i></i><i></i>慌神。寻常<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>米陶缸<i></i>填满，便足<i></i>告慰列祖列宗<i></i>。
“将军，若烧<i></i>岂<i></i><i></i>惜。”几<i></i>老卒叹<i></i>气。
“并非<i></i>烧，<i></i>般<i></i>雪<i></i>，估摸<i></i><i></i>烧<i></i><i></i><i></i>。”
“将军<i></i><i></i>思<i></i>？”
“<i></i>浓烟，<i></i>火烧<i></i>势头。”
<i></i>管<i></i><i></i><i></i>何，<i></i><i></i><i></i>份粮食<i></i>，终归<i></i>让许<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>份希望。
“尔等<i></i>拾<i></i>柴火，架<i></i>官仓附近。”
“遵将军令！”
很快，<i></i><i></i><i></i><i></i>浓烟，便<i></i>城南<i></i>官仓营寨<i></i>，与风雪裹<i></i><i></i><i></i>，遥遥<i></i><i></i>，便触目惊<i></i>。
恰<i></i><i></i><i></i>逃军<i></i>尉赶回，<i></i><i></i>口，便<i></i>哭哭啼啼。
“相、相爷，城南<i></i>官仓，被乱军攻占<i></i>！”
喀嚓。
<i></i>尉<i></i>头落<i></i>。
萧远鹿皱住眉头，目光冷冷<i></i><i></i>城南<i></i>方向。