三<i></i>侠儿仗剑<i></i><i></i>，朝<i></i><i></i>方<i></i>城门，轻功踏跃，将<i></i><i></i><i></i>剑招，<i></i>断喂入守军<i></i>胸膛。
仅懵<i></i><i></i><i></i>，几队<i></i>凉卒守军，怒吼<i></i>围<i></i><i></i><i></i>。醒锣<i></i>声音，<i></i>始响彻<i></i>城门附近。隐约<i></i>间，<i></i>听<i></i><i></i>四<i></i>八方急急<i></i>马蹄声。
“关城门，速关城门！”
殷鹄被烧毁<i></i>脸庞<i></i>，露<i></i>厉色，凭<i></i><i></i>背被斩<i></i><i></i>刀，<i></i>身往城门跃<i></i>，<i></i>两扇城门合闭<i></i><i></i>，长剑<i></i><i></i>，割<i></i>三四<i></i>守军，连连<i></i>退。
殷鹄横<i></i>剑，立<i></i>城门<i></i><i></i>木垛<i></i>，艰难喘<i></i><i></i>口气。
“六哥，快走啊！”
听<i></i>声音，殷鹄回头。
“鲤州八侠——”
其<i></i><i></i><i></i>侠儿，被数柄铁枪，戳<i></i>满身<i></i><i></i>血窟窿。身<i></i>被二三<i></i>高高挑<i></i>，咳<i></i>血鼓<i></i>眼睛，再<i></i><i></i>话<i></i>力气。
“六哥，走，<i></i>走！”另<i></i>侠儿浑身披血<i></i>跃<i></i>，挡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
殷鹄泣声<i></i>喊，回<i></i>剑<i></i>救<i></i>。
“六哥若<i></i>走，带<i></i>回消息，便<i></i>辱<i></i>鲤州八侠<i></i>名头。”
“<i></i>哥曾言，六哥<i></i><i></i>世<i></i>才，活<i></i><i></i>，该<i></i><i></i>番<i></i><i></i>名头。<i></i>、<i></i>世与六哥再<i></i>戏园，吃茶听曲。”
<i></i>位五<i></i>三粗<i></i>侠儿，忽<i></i>高声<i></i>吼，弃<i></i>剑张<i></i>双臂，往涌<i></i><i></i>凉卒扑<i></i>。
殷鹄痛哭伸<i></i>，却终归什<i></i><i></i>抓<i></i>住。
<i></i>咬牙转<i></i>身。
数支响翎箭矢射<i></i>，其<i></i><i></i>支，<i></i><i></i><i></i>腰肋射穿，扁平棱形<i></i>箭头透<i></i><i></i>腹，带<i></i><i></i>片血花。