“老师，老师！徒<i></i>董文求见！”
“吾董文……愧见师<i></i>。”
石屋<i></i>，<i></i><i></i>许久，才<i></i><i></i><i></i>虎背熊腰<i></i>老<i></i>，挎<i></i><i></i>柄狼筋弓，踏步走<i></i><i></i><i></i>。披<i></i><i></i>白<i></i><i></i>，藏<i></i><i></i>双冷冽<i></i>眸<i></i>，胜<i></i>冬<i></i><i></i>寒。
<i></i>等走近，董文跪<i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i>泣<i></i><i></i>声。
“徒<i></i>董文，拜见师<i></i>。”
“<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>老师，<i></i>蜀州欺<i></i><i></i>弱登位，吞凉州<i></i><i></i><i></i>死。若非<i></i>此，<i></i>早该<i></i><i></i>老师，呜呜。”
挎弓老<i></i><i></i><i></i><i></i>容，伸<i></i><i></i>，将董文扶<i></i><i></i><i></i>。
“今<i></i>战<i></i>刚毕，蜀、蜀州<i></i>占<i></i>边境二城，明<i></i>便<i></i><i></i>北伐<i></i>举。吾董文，怕死<i></i>蜀州伐凉<i></i>战<i></i><i></i>，再<i></i>见<i></i><i></i>老师<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i>冬雪呼啸，<i></i>阻<i></i><i></i><i></i><i></i>探老师<i></i>决<i></i>。”
“知老师喜食丹散，<i></i><i></i>回<i></i>带<i></i><i></i><i></i>。”
丹散，便<i></i>纪朝<i></i>炼丹皇帝，<i></i>丹士<i></i><i></i>捣鼓<i></i><i></i><i></i>玩<i></i>，据<i></i>吃<i></i>，<i></i>延<i></i>益寿。<i></i><i></i>，随<i></i><i></i>间推移，<i></i><i></i>话，已经<i></i><i></i><i></i>少<i></i>信<i></i>。
百<i></i>熊接<i></i>几<i></i>瓷瓶，脸庞<i></i><i></i><i></i>松<i></i>。
“拜<i></i>老师，<i></i>便回凉州城<i></i>。”董文抬<i></i>脸庞，<i></i>恢复<i></i><i></i><i></i><i></i>哭包<i></i>模<i></i>。
“若<i></i>春<i></i><i></i>，战<i></i><i></i>吉，凉州失守，<i></i>亦战死。<i></i>、<i></i>请老师，保重身<i></i>。”
“义孝，先入屋。”百<i></i>熊叹声<i></i>口。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>收<i></i>董文<i></i><i></i><i></i>徒<i></i>，倾囊相授。<i></i><i></i>，<i></i>董文做<i></i>凉王<i></i><i></i>，许久<i></i><i></i>探望，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……似乎并<i></i><i></i><i></i><i></i>徒<i></i><i></i>问题。
“怎敢打扰老师清修。”
“<i></i>讲<i></i>，先入屋。老夫纵横西北二十余<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，老夫<i></i><i></i>替<i></i>做主！”
董文依<i></i><i></i>啜泣，<i></i>身<i></i><i></i>，将<i></i>紧紧按<i></i>腹<i></i>。