<i></i><i></i>妖<i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打仗。<i></i>场战<i></i>，极<i></i><i></i>拖<i></i>明<i></i><i></i>春。<i></i>今<i></i>双方，<i></i>非<i></i><i></i><i></i><i></i>往，减<i></i><i></i>方<i></i>优势。
“主公，<i></i><i></i>便<i></i>，<i></i><i></i>步<i></i><i></i>，妖<i></i><i></i>该<i></i>怎<i></i><i></i>布局。<i></i>实<i></i>，<i></i>暴露<i></i>东西越<i></i>，反<i></i><i></i>西蜀东陵<i></i>言，<i></i>更<i></i>利。”
“伯烈……越<i></i>越厉害<i></i>。”徐牧由衷<i></i>夸<i></i>。
“比<i></i><i></i>老师。”东方敬谦虚摇头，“<i></i><i></i>随军幕僚，若<i></i>法<i></i>主公解忧，与<i></i>腐儒何异。”
……
几<i></i><i></i>，<i></i>沧州皇宫，<i></i><i></i>消息<i></i>苏妖<i></i>，<i></i><i></i>沉默<i></i>闭目。
“<i></i><i></i>楚州百姓，被谣言<i></i>欺，<i></i>今整<i></i>楚州境内，<i></i><i></i>四处搜寻<i></i><i></i>马。<i></i><i></i>楚州，哪儿<i></i>劫赈灾粮<i></i>贼<i></i>！”<i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i>方，语气间满<i></i><i></i>怒。
“<i></i><i></i>猜，<i></i><i></i>徐布衣<i></i><i></i>段。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次，徐布衣已经<i></i><i></i>弈<i></i><i></i>。”
“左仁<i></i><i></i><i></i>蠢材，敢冒<i></i>楚州<i></i>乱<i></i>危险。”
妖<i></i>睁<i></i>眼，<i></i><i></i><i></i><i></i>，语气<i></i><i></i><i></i><i></i>甘，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>计……确实很<i></i>。楚州<i></i>边，哪怕<i></i>分<i></i><i></i>军平叛，却<i></i>流民<i></i>数，依<i></i>堵死<i></i>粮<i></i>。”
“太<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>做。”
苏妖<i></i><i></i><i></i>答话，目光垂<i></i>，久久坐<i></i>龙椅<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i>。
宫殿<i></i>外，燥热已经慢慢散<i></i>，<i></i>场突兀<i></i><i></i>旱，仿佛像场闹剧<i></i>般，匆匆<i></i><i></i>，<i></i>匆匆<i></i>走。