“再<i></i><i></i>，<i></i>知哪儿<i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i>带走<i></i>。<i></i><i></i>再<i></i>，应该<i></i>太叔望<i></i>疑。”
“太叔望，此<i></i><i></i>身份，<i></i>值<i></i>推敲。”
殷鹄<i></i>旁，凝声插<i></i><i></i>句。
“<i></i><i></i>义父<i></i><i></i><i></i>，太叔望确<i></i><i></i>奸<i></i>。”
“严兄，继续<i></i>。”
严唐理<i></i>理语气，“线索<i></i><i></i><i></i>，便几乎断<i></i>。<i></i>知<i></i>长芙公主<i></i><i></i>，忽<i></i>死<i></i>，<i></i>长<i></i>相似，<i></i><i></i><i></i>姐妹<i></i>马<i></i>兰，便<i></i>太叔望<i></i>操持<i></i>，<i></i>始<i></i>假乱真，登<i></i><i></i>乱世舞台。”
“蜀王，<i></i>等<i></i>知<i></i><i></i><i></i>报，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。并未<i></i>任何相瞒，<i></i><i></i>告知。”
“<i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i>，<i></i><i></i>魔怔<i></i>？<i></i><i></i>入戏太深？将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>外族<i></i>。”
严唐带<i></i><i></i>消息，颇<i></i>震撼。让徐牧<i></i><i></i>头，久久<i></i><i></i>平静。
再接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>几乎猜<i></i><i></i><i></i>程。<i></i>太叔望<i></i>师，加<i></i>其<i></i><i></i><i></i><i></i>四奴，各<i></i>暗<i></i>，十几<i></i><i></i>布局，妖<i></i>才站<i></i><i></i>乱世舞台。
“严兄，<i></i><i></i>问<i></i>句，太叔望<i></i>柔<i></i><i></i>？”
太叔义<i></i><i></i>，<i></i><i></i>并非<i></i><i></i>原<i></i>。
“应<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，妖<i></i>七八岁<i></i>，柔<i></i><i></i>部落，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。<i></i>像<i></i>……<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>争夺汗位，引<i></i><i></i>部落内战。”
“<i></i><i></i>儿，或许<i></i><i></i>线索。”
“明白。”
徐牧呼<i></i><i></i>口气。
马<i></i>兰<i></i>名儿，估摸<i></i><i></i>位妖<i></i>，已经<i></i>彻底忘记<i></i>。
……
飞龙林，林深<i></i>处。
带<i></i>三千死士<i></i>妖<i></i>，赶<i></i>藏船<i></i><i></i>方，倾<i></i><i></i>容<i></i>脸庞<i></i>，露<i></i><i></i>清冷<i></i>色。