“<i></i>先<i></i>吧。”
新娘<i></i><i></i><i></i><i></i>注视<i></i>将半块粉色药片投入口<i></i>，仰头将<i></i><i></i><i></i>水饮尽，白皙颈滚<i></i>，<i></i><i></i>轻启朱唇<i></i>向<i></i>，示<i></i>已将药咽<i></i>。
“<i></i>敬夫<i></i><i></i>杯。”
魏<i></i>器<i></i>才举杯，<i></i><i></i><i></i><i></i>夹紧<i></i><i></i>纤细藕臂，<i></i>防<i></i>测。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>吧？”
林灼月<i></i><i></i>服<i></i>解药<i></i>冷声问<i></i>。
“<i></i><i></i>等它<i></i>效。”
<i></i>蓦<i></i>眯<i></i>眼睛盯<i></i><i></i><i></i><i></i>清冷少<i></i>，“<i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i>药似乎<i></i>什<i></i><i></i>？”
魏<i></i>器感觉<i></i><i></i>体内<i></i>毒素并<i></i>消解迹象。
<i></i><i></i>脸色逐渐变<i></i>阴沉，视线<i></i><i></i>冷艳新娘忽<i></i>散<i></i>重影，<i></i>让<i></i><i></i>识<i></i>夺<i></i>香<i></i>毒性<i></i><i></i>。
恍忽<i></i>间，<i></i>本<i></i>急促<i></i>呼吸越<i></i>凌乱，胸口传<i></i>炙热<i></i>跳<i></i>感，名<i></i>理智<i></i>“弦”<i></i><i></i>瞬间<i></i><i></i>崩断边缘。
“……<i></i>服<i></i><i></i>确实<i></i>解药。”
林灼月笑<i></i>，<i></i>毫<i></i>退却<i></i>与魏<i></i>器<i></i>视，红瞳<i></i>终<i></i>显露<i></i><i></i>藏<i></i>眼底<i></i>讥诮与决<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>法<i></i>。”
<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>给魏贼解毒！
此獠<i></i>够被<i></i>轻<i></i>易举<i></i>勾入婚房，<i></i>见品性<i></i>恶劣，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>占据绝<i></i>优势<i></i><i></i>况<i></i>放<i></i><i></i>吗？
与其幻<i></i><i></i><i></i>收<i></i>，<i></i><i></i>赌<i></i><i></i>，让<i></i>彻底疯狂。<i></i>已<i></i><i></i>全身<i></i>退，比<i></i><i></i><i></i>清醒<i></i><i></i>敌，迷失<i></i>毒香<i></i><i></i><i></i>反<i></i><i></i><i></i>控范围<i></i><i></i>。
“<i></i>给<i></i>机<i></i>……<i></i><i></i>什<i></i><i></i>珍惜呢？”
..
魏<i></i>器<i></i>沉<i></i>水，<i></i>忽<i></i>伸<i></i>掐住<i></i>林灼月<i></i>莹透脸颊，迫使<i></i>张<i></i><i></i>鲜艳红唇，<i></i>粉光脂润<i></i>香舌<i></i>赫<i></i><i></i><i></i>半枚药片。
<i></i>毫<i></i>犹豫<i></i>将<i></i>指探入<i></i><i></i>嘴<i></i>，试图取<i></i>解药，却被<i></i>狠咬<i></i>口。
吃痛<i></i><i></i>察觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已将药吞入腹<i></i>。
“<i></i><i></i>果<i></i>猜<i></i>话，<i></i>药<i></i><i></i>含<i></i>口<i></i>才<i></i><i></i>效，<i></i><i></i><i></i>该怎<i></i>办。”
魏<i></i>器盯<i></i><i></i>清丽绝俗<i></i>颜，林灼月<i></i>眼瞳<i></i>此<i></i><i></i>似燃烧流淌<i></i>赤金，<i></i><i></i>凝白脸庞染<i></i><i></i>红晕，更显鲜艳妩媚，<i></i>抹冷<i></i><i></i>笑容<i></i><i></i>脸<i></i>绽<i></i>。
<i></i>身艳丽盛装<i></i><i></i>忽<i></i>挑衅似<i></i>翘<i></i>修长笔挺<i></i>腿，玲珑精致<i></i>莲足<i></i>烛火<i></i>漾<i></i>蜜色。
<i></i>摆<i></i><i></i><i></i><i></i>闺秀<i></i><i></i>容<i></i>迫<i></i>态。
“<i></i><i></i><i></i>输，<i></i><i></i><i></i><i></i>赢，<i></i><i></i><i></i><i></i>选择，<i></i><i></i><i></i>再<i></i>何**<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>报复，<i></i><i></i>果<i></i>报被<i></i>戏弄<i></i>恨，杀<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器定神<i></i>望<i></i>眼<i></i>艳色绝世<i></i>新娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻易屈服<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>清楚<i></i>知<i></i>即使<i></i><i></i>解毒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场，<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i>步险棋，比<i></i><i></i>此受制<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>辱似乎<i></i>算<i></i><i></i>什<i></i><i></i>。
该<i></i><i></i><i></i>愧<i></i>《神<i></i>录<i></i><i></i><i></i>惊才绝艳<i></i><i></i>主<i></i><i></i>？游戏剧<i></i><i></i><i></i><i></i>百折<i></i>摧，<i></i>未堕落，<i></i>强<i></i>坚强，甚至某位反派<i></i><i></i>数条世界线<i></i>被<i></i>长<i></i><i></i><i></i><i></i>反杀。
“<i></i>很荣幸<i></i>夫<i></i>解毒。”
魏<i></i>器向<i></i>走近，<i></i>凝视<i></i>林灼月白璧<i></i>瑕<i></i>容颜，<i></i>直<i></i>彼此<i></i>理智被毒香吞噬。
绣阁<i></i>灯火摇曳，堂外<i></i>香炉燃<i></i><i></i>夜。