“魏公<i></i><i></i><i></i>请！”
“公<i></i>且<i></i><i></i>园喝茶，<i></i><i></i>糕点<i></i><i></i>合您与魏<i></i>姐<i></i>胃口？”
“<i></i>爵<i></i><i></i><i></i>府邸外迎客，公<i></i>慢<i></i>，正宴<i></i>始<i></i><i></i><i></i>请您<i></i>座。”
林灼月惊艳<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i><i></i>主角<i></i><i></i><i></i>，更<i></i><i></i><i></i>寿星<i></i>泰宁伯，<i></i><i></i>魏<i></i>器。
<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>将林<i></i><i></i>礼单交给<i></i>叶峦，即<i></i><i></i>叶腾，<i></i>魏贼<i></i><i></i><i></i>视<i></i>态度。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舔<i></i>脸凑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>间<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>百亿<i></i>交易，真<i></i>熟。
魏二进<i></i>叶府<i></i><i></i><i></i>再理<i></i>叶赘婿，刻<i></i>走近，<i></i><i></i>让<i></i>认<i></i>居<i></i><i></i>良。<i></i>撇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i>阿谀谄媚<i></i>叶<i></i>客<i></i>，带<i></i>香雾与姐妹花<i></i>轩敞<i></i>府邸<i></i><i></i>漫步，丝毫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>外<i></i>，<i></i>像回<i></i><i></i><i></i>。
“杨先<i></i>。”
魏<i></i>器<i></i>泰宁伯府<i></i>处林<i></i>亭台纳凉，身旁<i></i>杨少<i></i>。魏香雾被<i></i>放<i></i><i></i>撒野<i></i>，由朝姬与雾姬照<i></i>。
“<i></i>请务必<i></i>刻盯紧叶腾，<i></i>论<i></i><i></i>何<i></i>向，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明。”
<i></i><i></i>紧<i></i>慢<i></i><i></i><i></i>，今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>截获<i></i>游戏主角<i></i><i></i><i></i>叶赘婿<i></i>金<i></i>指，其<i></i><i></i><i></i>重<i></i>。
“公<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>神识笼罩叶府，<i></i>位叶公<i></i><i></i><i></i>举<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>注视<i></i>。”
杨少<i></i><i></i><i></i><i></i>副老实<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知魏<i></i>器<i></i>欲何<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>显<i></i><i></i>比魏二公<i></i><i></i>两次<i></i>世<i></i>整<i></i>活<i></i><i></i>。
“<i></i>……”
<i></i>点<i></i><i></i>头，正<i></i><i></i>话，<i></i><i></i>撒泼<i></i><i></i>侄<i></i>儿跑<i></i>回<i></i>。
“叔叔！”
魏香雾风风火火<i></i>扑<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>，“<i></i>交<i></i>朋友<i></i>。”
魏<i></i>器笑<i></i>揉<i></i>脑袋，目光向<i></i>身<i></i>望<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五六岁<i></i>黄裙姑娘跃<i></i>眼<i></i>。
“叔……见<i></i>哥哥！”
扎<i></i>双螺髻<i></i>粉嫩<i></i>娃<i></i><i></i><i></i>元气满满，<i></i>眨<i></i><i></i>双明澈<i></i><i></i>眼睛与魏<i></i>器<i></i>视，毫<i></i>畏<i></i>。
‘<i></i>路走宽<i></i>啊。’
<i></i><i></i>张口<i></i>称呼让某<i></i>满<i></i>。
“乖。”
魏<i></i>器笑吟吟<i></i>将盛满甜点<i></i>食盒递<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“吃<i></i>糕点。”
“叔叔。”
魏香雾并<i></i><i></i>乎刚交<i></i><i></i>朋友平白比<i></i><i></i>长<i></i><i></i>辈，<i></i>满眼星光<i></i><i></i><i></i>，“清宴<i></i>厉害！”
“<i></i><i></i>叫清宴吗？”
<i></i>莫名觉<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>神气扬扬<i></i>活泼<i></i>孩<i></i>名字<i></i>点熟悉。
“嗯！”
清宴两眼放光，<i></i>忽<i></i>将藏<i></i>身<i></i><i></i><i></i>伸<i></i><i></i><i></i>，魏<i></i>器顿<i></i>明白侄<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>“厉害”。
“<i></i>抓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伙，哥哥<i></i><i></i>帮<i></i>烤吗？”
<i></i>将<i></i><i></i>肥<i></i><i></i>野兔举高高。
“<i></i><i></i>……”
魏<i></i>器<i></i><i></i>两<i></i><i></i>萝莉<i></i>满怀期许<i></i>目光……<i></i><i></i><i></i><i></i>摇。
“它<i></i><i></i>，<i></i><i></i>它带回<i></i><i></i>养<i></i>吧，等它长<i></i><i></i><i></i><i></i>再吃掉它。”
魏二公<i></i>提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够引导孩<i></i>向善<i></i>建议。
“<i></i>吧……”
叫做清宴<i></i><i></i>孩犹豫<i></i>点头。
“<i></i><i></i>吃<i></i>水果点<i></i>。”
<i></i>陪<i></i>两<i></i><i></i>丫头玩闹，香雾兴高采烈，清宴吃<i></i>点儿东西<i></i><i></i>主<i></i>请辞。
“<i></i><i></i>回<i></i>找<i></i>姐姐，<i></i>次再玩。”
魏<i></i>器若<i></i><i></i>思<i></i><i></i><i></i>头顶<i></i>兔<i></i><i></i><i></i>跑远。
“清宴……”
<i></i>转头望向<i></i>旁<i></i>杨使官。
“<i></i>跟<i></i>林<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>叶府。”
杨少<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“林清宴？”
魏<i></i>器眸光<i></i>凝。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，《神<i></i>录<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>角色，其<i></i>林灼月<i></i><i></i>胞姐妹。