<i></i><i></i><i></i><i></i>单纯<i></i>工具<i></i>存<i></i><i></i>配角，<i></i>场<i></i><i></i>退场，<i></i>数世界线<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>原身魏玦<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>亡<i></i>林神<i></i><i></i><i></i>做<i></i>铺垫。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清宴玩吗？”
魏香雾挂<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
“……<i></i><i></i>。”
泰宁伯府<i></i><i></i>宴<i></i><i></i>午<i></i>办，叶峦<i></i>位寿翁<i></i>似满<i></i>春风，<i></i><i></i>解<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>寿<i></i>兴致。
<i></i>原本<i></i>诞辰<i></i><i></i>操<i></i>办<i></i><i></i><i></i><i></i>招待许远望，谁料<i></i><i></i><i></i><i></i>煞星，<i></i>张嘴<i></i><i></i><i></i>贵客喷走<i></i>，<i></i>却<i></i><i></i><i></i>陪笑。
<i></i><i></i><i></i>比<i></i><i></i>霸占<i></i><i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i>爽<i></i>爽，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>拉<i></i>泡屎，<i></i><i></i>留<i></i>恶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>夜，<i></i>吃<i></i>喝<i></i>供<i></i>。
“魏公<i></i>，请！”
..
酒<i></i>三巡，菜<i></i>五味，叶<i></i><i></i>宾客逐渐散<i></i>。
叶峦见魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i>断敬酒，<i></i><i></i>强颜欢笑<i></i><i></i>言留<i></i>歇宿。
魏二公<i></i>勉<i></i>其难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>请求，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>戏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始办正<i></i><i></i>啊。
“<i></i><i></i>哪<i></i>？”
<i></i>间灯火昏黄<i></i>厢房<i></i>，魏<i></i>器坐<i></i>床边，温柔<i></i><i></i>怀<i></i>睡<i></i><i></i>魏香雾抚背。
“回公<i></i><i></i>话，叶腾提<i></i><i></i>壶酒<i></i>闲游。”
站<i></i>门口<i></i>杨少<i></i>轻声<i></i><i></i>。
“嗯……”
<i></i>将<i></i>侄<i></i><i></i>榻<i></i>放平<i></i><i></i>身。
“<i></i>两<i></i>此<i></i><i></i>香雾，差<i></i>传信回府，告知<i></i>嫂<i></i><i></i>明早<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器<i></i>守<i></i>门外<i></i>姐妹花<i></i><i></i>，<i></i><i></i>带<i></i>杨少<i></i>向<i></i>山<i></i><i></i>，命运<i></i>齿轮<i></i>始转<i></i>。
……
“<i></i>笑……”
叶腾握<i></i>酒壶走<i></i>夜色<i></i><i></i>，<i></i>神色迷离，唇角翘<i></i><i></i>抹<i></i>嘲<i></i>弧度。
“<i></i><i></i>路<i></i>底<i></i>哪？”
<i></i>已<i></i>今早<i></i>虚华<i></i>挣脱<i></i><i></i>，<i></i><i></i>陷入迷茫，找<i></i><i></i><i></i>进<i></i>方向。
“母亲<i></i>仇<i></i>何<i></i>才<i></i>报！”
叶赘婿捏紧<i></i>拳头，<i></i><i></i><i></i>母死<i></i>十<i></i><i></i><i></i>南藩<i></i>乱，<i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i>仰望罪魁祸首魏<i></i>。
“叶兄。”
<i></i><i></i>清朗<i></i>嗓声将微醺<i></i><i></i>惊醒，<i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>觉走<i></i><i></i><i></i>山，<i></i>见<i></i>名俊逸公<i></i>坐<i></i>山坡<i></i><i></i><i></i><i></i>招<i></i>。
“魏公<i></i>？”
叶腾<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>今早<i></i><i></i>，<i></i>识<i></i>魏<i></i>器<i></i>给<i></i><i></i>带<i></i>巨<i></i>便利<i></i><i></i>露<i></i><i></i>笑容。
“<i></i><i></i>喝<i></i>杯吧。”
魏二举<i></i><i></i><i></i><i></i>酒坛<i></i><i></i>招呼，<i></i><i></i>笑颜<i></i><i></i>既往<i></i>温<i></i>，<i></i>切正<i></i>按<i></i><i></i>知<i></i>进程<i></i>展。
“<i></i>！”
叶腾喜笑颜<i></i>。
“<i></i><i></i>今夜<i></i>醉<i></i>归。”
<i></i>快步走<i></i>魏<i></i>器身旁坐<i></i>，举杯与<i></i>共饮。
二<i></i><i></i><i></i><i></i>话，微笑<i></i>推杯换盏，<i></i><i></i>氛围令叶腾胸腔<i></i><i></i><i></i>郁气<i></i>扫<i></i>空。
<i></i><i></i>，外<i></i>关<i></i>魏二公<i></i><i></i>传言<i></i><i></i>诽言谤语，<i></i>般<i></i><i></i>温润<i></i><i></i>谦谦君<i></i><i></i><i></i>什<i></i>肆<i></i>妄<i></i><i></i>二世祖？<i></i><i></i>朝<i></i><i></i>若<i></i>推翻<i></i>魏<i></i>，必<i></i>留<i></i><i></i>条性命。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>几坛<i></i>酒。”
魏<i></i>器言笑晏晏，<i></i><i></i>将叶腾灌醉，<i></i><i></i>计划<i></i><i></i><i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>功<i></i>半……
<i></i>忽<i></i>眯<i></i><i></i>双眸，身<i></i>传<i></i>草丛被掀<i></i><i></i>声音。
叶腾猛<i></i>回头<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>野兔，魏兄<i></i><i></i>等<i></i>，且<i></i><i></i><i></i>将它抓<i></i><i></i>酒。”
<i></i><i></i>酒劲<i></i>鼓舞<i></i><i></i><i></i>身追入<i></i>山深处。
魏<i></i>器神色<i></i>若<i></i><i></i>斟<i></i>酌，<i></i>背<i></i>由远及近<i></i>轻缓步声充耳<i></i>闻。
夜幕低垂，山林堕入黑暗<i></i><i></i>，<i></i>双赤瞳<i></i>似黑夜<i></i><i></i>野火<i></i>般<i></i>声燃<i></i>。
“林夫<i></i>。”
<i></i>忽<i></i>笑<i></i><i></i>口。