晚风****，夜静<i></i><i></i><i></i>林<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i>吵闹。
<i></i>仰头<i></i><i></i><i></i>边<i></i>黯<i></i>残月，<i></i>凝视<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i><i></i><i></i>话。
<i></i><i></i>夜莺忽<i></i><i></i>二<i></i><i></i>头顶飞<i></i>，清脆<i></i>蹄声打破寂静，<i></i><i></i><i></i><i></i>比鸟鸣声更<i></i>清脆悦耳<i></i>清冷嗓声响<i></i>。
“<i></i>居<i></i>何<i></i>？”
魏<i></i>器慢条斯理<i></i><i></i>身，<i></i>回头望<i></i>，双目<i></i><i></i><i></i><i></i>双明艳<i></i>红瞳。
<i></i>名黑<i></i><i></i>绸<i></i>清艳<i></i><i></i>立<i></i>夜色<i></i><i></i>，稀薄<i></i>月光映照<i></i><i></i><i></i>霜<i></i>雪<i></i><i></i>颊<i></i>，平添冷<i></i>。
<i></i>身<i></i><i></i>红裙<i></i>漆黑<i></i><i></i>似烈火熄灭<i></i><i></i><i></i>余烬，<i></i>切<i></i>显<i></i><i></i><i></i>冰冷，<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>却<i></i><i></i>够忆<i></i><i></i>衣裙<i></i><i></i>纤<i></i>身<i></i><i></i>何等炙热。
“<i></i>听<i></i>懂卿<i></i>话。”
魏<i></i>器眸光轻佻<i></i>审量<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>容颜，<i></i><i></i><i></i>夜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亲近<i></i>称唤。
“<i></i><i></i>什<i></i><i></i>接近<i></i>？”
林灼月目<i></i>转睛<i></i>与<i></i><i></i>视，<i></i><i></i>眼神<i></i><i></i>丝毫<i></i>畏怯。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>淡薄<i></i>月华<i></i>显<i></i>飘<i></i>若仙<i></i>清峻男<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>根本<i></i><i></i>清<i></i><i></i><i></i><i></i>内<i></i>，即使<i></i><i></i><i></i><i></i>肌肤<i></i>亲。
<i></i>果单纯视<i></i><i></i><i></i>夺<i></i><i></i><i></i>妻<i></i><i></i>色<i></i>徒，<i></i>显<i></i><i></i><i></i>轻敌，<i></i>甚至<i></i><i></i>，<i></i><i></i>晚闯入<i></i><i></i>婚房根本<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>似水<i></i>雾月，<i></i><i></i>捉摸。
“夫<i></i><i></i><i></i>‘<i></i>’<i></i>指叶兄？”
魏<i></i>器笑吟吟<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>与<i></i>交<i></i>吗。”
“呵……”
林灼月冷笑，诚<i></i>交友？<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>脚<i></i><i></i><i></i><i></i>魏贼留<i></i><i></i>咬痕。
“<i></i>倒<i></i><i></i>问林<i></i><i></i>姐。”
魏<i></i>器轻笑<i></i>。
“<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>何？”
<i></i>双眸眯<i></i>，林灼月<i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已经收<i></i><i></i>杨少<i></i><i></i>传音，知晓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蠢，<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>孤身见<i></i><i></i>找死，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>足<i></i><i></i>明<i></i><i></i>全身<i></i>退<i></i>底气。
此<i></i>背靠四仙门<i></i><i></i><i></i>紫薇宗，叫<i></i><i></i>位<i></i>修<i></i>者助阵绝非<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>等<i></i>截夺叶腾<i></i>机缘，倒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>撕破脸皮<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i><i></i>吗？”
林灼月<i></i>容<i></i>若<i></i>与<i></i><i></i>峙。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叶兄结<i></i>呀。”
魏<i></i>器挑眉，二<i></i>忽<i></i><i></i>约<i></i><i></i><i></i>转头向夜幕<i></i><i></i>丛林<i></i><i></i>，欢快<i></i>脚步声传<i></i><i></i><i></i>。
“魏兄，<i></i>抓<i></i>野味<i></i>！”
叶腾<i></i>林<i></i>窜<i></i>，<i></i><i></i>提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挣扎<i></i>野鸡，<i></i>话音未落<i></i>皱<i></i><i></i>眉头。
“<i></i>呢？”
<i></i>环视四周，<i></i><i></i><i></i>片粗壮<i></i>银杏树<i></i>长<i></i>半山腰，<i></i>见<i></i>影。
“<i></i>回<i></i><i></i>吗……”
叶赘婿莫名其妙<i></i>独<i></i>坐<i></i><i></i>颗树<i></i>，<i></i>此<i></i><i></i>果绕<i></i>树<i></i>背<i></i>，<i></i>定<i></i><i></i>见精彩<i></i>场景，<i></i><i></i>若<i></i>早<i></i>片刻回<i></i>，<i></i><i></i>见证<i></i><i></i><i></i>幕——
“<i></i>夫君回<i></i><i></i>呢～”
魏<i></i>器<i></i>向身旁艳色绝世<i></i>红裙少<i></i>，<i></i><i></i>反应<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>扣住<i></i><i></i><i></i>皓腕，将<i></i>压<i></i>树<i></i>。
“魏贼！”
林灼月<i></i>双赤瞳几欲喷火，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姿态极其糟糕，<i></i>背靠<i></i>树干<i></i>，身<i></i><i></i><i></i>恶<i></i>抓<i></i><i></i><i></i>左<i></i>按<i></i>头顶，欺身<i></i><i></i>，将<i></i>笼罩<i></i><i></i>阴影<i></i><i></i>。
“嘘～”
魏<i></i>器<i></i>带浅笑<i></i>竖<i></i><i></i>根<i></i>指抵<i></i><i></i><i></i>鲜润红唇<i></i>，将<i></i><i></i><i></i>嘴边<i></i>话堵<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>耳边响<i></i><i></i>叶腾<i></i><i></i>语。