“请吧。”
魏<i></i>器笑容<i></i>改。
<i></i><i></i><i></i>折辱眼<i></i><i></i>位魔教妖<i></i>，<i></i><i></i><i></i>场<i></i>理战。
<i></i><i></i><i></i>扛<i></i>住压力做<i></i><i></i><i></i>次妥协，<i></i><i></i><i></i>步步紧逼<i></i><i></i>，<i></i><i></i>底线<i></i>将<i></i>断<i></i>撤，直至沦陷。
“巡察官<i></i><i></i><i></i><i></i>妾身换<i></i><i></i>双足衣？”
<i></i>颜红润<i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i>双暗紫色及膝罗袜。
“<i></i>若觉<i></i><i></i>难<i></i>罢<i></i>。”
魏二公<i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i>难。
“妾岂敢<i></i><i></i>？”
凌儿妩媚<i></i>横<i></i><i></i><i></i>眼，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>羞赧，轻声<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>帷幕外<i></i><i></i>换……”
“<i></i>必<i></i>。”
“<i></i>～”
魏<i></i>器倒<i></i><i></i><i></i>提议帮<i></i>换<i></i>罗袜，<i></i>饶<i></i>兴致<i></i><i></i><i></i>身旁<i></i>绿裙少<i></i>垂<i></i>脑袋，<i></i>双纤柔<i></i>捏住衣裙，<i></i><i></i><i></i>目光<i></i>将裙摆掀<i></i>，露<i></i>脚<i></i><i></i>白莲绣鞋。
<i></i>娇躯轻颤<i></i>俯<i></i>腰身，将鞋<i></i>解<i></i>，<i></i>双藏<i></i>藕荷色薄短足衣<i></i><i></i><i></i>脚丫<i></i>显露。
<i></i><i></i>，两<i></i>害羞<i></i>蜷缩<i></i>嫩白脚趾<i></i>玲珑足暴露<i></i><i></i>空气<i></i><i></i>。
“<i></i>帮<i></i>拿<i></i>吧。”
凌儿<i></i>红耳赤<i></i>攥<i></i>刚才脱<i></i><i></i>藕荷色足衣，似<i></i><i></i>足<i></i>措<i></i><i></i>知该将它<i></i>放<i></i>何处，<i></i><i></i><i></i><i></i>体贴<i></i>伸<i></i>援<i></i>。
“<i></i><i></i>……”
<i></i>慌忙摇头。
“妾身<i></i>敢污<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
魏<i></i>器<i></i>露笑<i></i><i></i>望<i></i><i></i>，并未将<i></i>收回，<i></i><i></i><i></i>含羞带怯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>温度<i></i>袜<i></i>交给<i></i><i></i>。
<i></i>打量<i></i>眼<i></i><i></i>名娇羞<i></i><i></i>，像<i></i><i></i><i></i>将<i></i>握<i></i><i></i><i></i>似<i></i>捏紧入<i></i><i></i>温润足衣，<i></i><i></i>明镜。
《神<i></i>录<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>羞涩少<i></i>，此<i></i>此景此刻，<i></i><i></i><i></i>坐<i></i>待毙。
“巡察官<i></i><i></i>～”
凌儿<i></i>魏<i></i>器眨<i></i><i></i>双风风韵韵<i></i>桃花眼。
“妾身听话<i></i><i></i><i></i>魔教妖<i></i><i></i><i></i>吗？”
<i></i>莞尔<i></i>笑。
“谁知<i></i>呢。”
花魁姑娘幽怨<i></i>望<i></i><i></i>，忽<i></i>更进<i></i>步<i></i>将长裙撩<i></i>，<i></i>截修长圆润<i></i>白腻<i></i>腿展露<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。
“妾身<i></i><i></i>头<i></i>回让男<i></i><i></i><i></i>身<i></i>……”
<i></i>轻咬红唇<i></i><i></i>声<i></i><i></i>。
“幸甚至哉。”
魏<i></i>器云淡风轻<i></i>应<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>肆<i></i>忌惮<i></i>目光享<i></i><i></i><i></i>纤白腿，<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>暗紫色罗袜，示<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始<i></i>。
“巡察官<i></i><i></i>真<i></i><i></i>解风<i></i>。”
凌儿娇俏<i></i>哼<i></i>。
花魁姑娘<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>屈膝将<i></i>双白净藕足放<i></i>榻<i></i>，<i></i><i></i>姿态略<i></i><i></i>雅，<i></i><i></i>便<i></i>穿<i></i>袜<i></i>。
<i></i><i></i>精致<i></i><i></i><i></i>白润脚尖<i></i>向<i></i><i></i><i></i>清峻男<i></i>，<i></i><i></i>白璧<i></i>瑕<i></i>修长<i></i>腿几乎全<i></i>落入<i></i><i></i>眼<i></i>，<i></i>将绿色裙摆压<i></i>腿间，<i></i><i></i><i></i><i></i>防线险<i></i><i></i>险<i></i>护住<i></i><i></i><i></i>圣域。
“<i></i>冰～”
<i></i>将纤足探入罗袜，魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i>雪腻<i></i>肌肤逐渐覆<i></i><i></i>层暗紫色<i></i>薄纱，艳<i></i>妖媚。
“妾身献丑<i></i>。”
凌儿鞋<i></i><i></i>穿，迈<i></i><i></i>双裹藏<i></i>紫<i></i><i></i><i></i><i></i>足走<i></i><i></i>床，步履款款至艳色帷幕<i></i><i></i>。
魏<i></i>器<i></i>整<i></i>暇<i></i>望<i></i><i></i>，却见此<i></i><i></i><i></i>扬<i></i>妖冶笑靥，<i></i>忽<i></i>抓住裙摆，猛<i></i>撕<i></i>半截<i></i>摆，<i></i>双穿<i></i>暗紫色及膝罗袜<i></i>纤<i></i>腿展露<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。