<i></i>未至正午，林<i></i><i></i>向丽堂竟<i></i>闭门谢客，堂<i></i><i></i>院，<i></i>名赤瞳少<i></i>像<i></i><i></i>尊石像般立<i></i>树<i></i>，此<i></i>正<i></i>林<i></i><i></i>姐，林灼月。
“<i></i><i></i>姐！”
<i></i>听<i></i>身<i></i>传<i></i><i></i>声音，猛<i></i>回头<i></i><i></i>，黑<i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i>飘<i></i>。
“<i></i>消息<i></i>？”
黑<i></i><i></i><i></i>盯<i></i>走<i></i><i></i><i></i>轻侍<i></i>连声问<i></i>。
“<i></i><i></i>……”
貌<i></i>丫鬟低<i></i><i></i>头，<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i>。
“外<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>俊俏公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>报<i></i>门，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>分忧。”
红裙<i></i><i></i>深吸<i></i><i></i>口气，似<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“请<i></i>进<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>侍者转身离<i></i>，目送其消失<i></i><i></i>走廊转角，<i></i><i></i>目<i></i>转睛<i></i>凝望长廊，<i></i>直<i></i>听见<i></i>阵莫名熟悉<i></i>脚步声。
<i></i>者<i></i>步流星，密集<i></i>步声似与<i></i>此<i></i><i></i><i></i>境共鸣，<i></i>令<i></i><i></i>头<i></i>跳。
终<i></i>，<i></i><i></i>欣长身影<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。
“<i></i><i></i>！”
<i></i>瞳孔<i></i>缩。
<i></i>展<i></i>温柔<i></i>笑容。
二<i></i><i></i>杨柳依依<i></i>院落<i></i><i></i><i></i><i></i>目光。
“<i></i>久<i></i>见。”
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i>克制<i></i>浅笑<i></i><i></i>，柳树<i></i><i></i><i></i><i></i>正目<i></i>转睛<i></i>与<i></i><i></i>视。
<i></i>丰容盛鬋，<i></i>袭倾泻<i></i>墨<i></i>及腰长<i></i>随风轻舞，清冷<i></i>绝丽脱俗，令<i></i><i></i>禁眯<i></i>双目<i></i><i></i><i></i><i></i>双明艳<i></i>目，<i></i>双赤眸似火莲般灼灼风流。
与<i></i>炽烈双瞳交相辉映<i></i><i></i><i></i><i></i>身明媚红裙，<i></i>虽<i></i>少<i></i>，<i></i>身艳色衣裙穿<i></i><i></i><i></i>身<i></i>却<i></i>恰<i></i>其分，<i></i>落窠臼，窈窕匀称<i></i>身段显<i></i>清纯<i></i>感，<i></i><i></i>亵渎。
“<i></i><i></i>什<i></i><i></i>。”
林灼月低声质问。
“<i></i><i></i>林夫<i></i>此刻<i></i>定需<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器<i></i>温<i></i>目光望<i></i><i></i><i></i>白净<i></i>，<i></i>眼眶泛红，朱唇<i></i>印<i></i>咬痕，<i></i>副<i></i>力交瘁<i></i>模<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>象，<i></i>双眸含泪<i></i>肯落<i></i>，紧咬<i></i>唇，<i></i><i></i><i></i>焦灼<i></i>烈火般将<i></i>吞噬。
“<i></i>回<i></i>吧。”
<i></i>注<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>目光，<i></i><i></i>表<i></i><i></i>侧<i></i>脸庞，<i></i>将白璧<i></i>瑕<i></i>侧颜留给<i></i>，<i></i>愿让<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>脆弱。
“令妹<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器迈步向<i></i>走<i></i>，林灼月<i></i>色<i></i>冷<i></i><i></i>退半步，<i></i>依<i></i><i></i>断缩短彼此<i></i>间<i></i>距离。
“<i></i>什<i></i><i></i>思？”
<i></i><i></i>若寒霜<i></i><i></i><i></i>走<i></i>身<i></i><i></i>男<i></i>，“<i></i>若<i></i><i></i>谈什<i></i>结盟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>字<i></i><i></i><i></i>听。”
“<i></i>已经调<i></i>重明卫<i></i><i></i>全城搜查，相信很快<i></i><i></i>消息。”
<i></i>柔声细语<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>……”
林灼月<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i><i></i>冰霜<i></i>遇骄阳般消融，轻抿唇瓣，<i></i><i></i><i></i>儿方才<i></i>口。
“谢……<i></i>知<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器笑<i></i><i></i>语，<i></i><i></i>展眉阁听杨少<i></i><i></i><i></i>林<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愣住<i></i>。..
<i></i><i></i>知<i></i>剧<i></i><i></i>，叶腾招惹<i></i>锦衣帮，今<i></i><i></i>与<i></i><i></i>帮派<i></i>少帮主约斗，<i></i>终导致锦衣帮<i></i>今<i></i>砸<i></i>林<i></i><i></i>向丽堂，<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>方。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>系列<i></i>状况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>况<i></i>林<i></i><i></i>二<i></i>姐林清宴被<i></i>劫<i></i>！<i></i><i></i><i></i>游戏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>节，<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>今<i></i><i></i><i></i>任何戏份，<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>？
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>经<i></i>吗？”
<i></i>降低声线<i></i><i></i><i></i>，似乎<i></i>与<i></i><i></i>悲喜共<i></i>。
“嗯……”
林灼月捏<i></i><i></i>拳头。