“<i></i>愧<i></i>名门贵<i></i>。”
<i></i>感慨<i></i>声，<i></i><i></i>露<i></i><i></i>善<i></i>笑容。
“二<i></i>姐，今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段请<i></i><i></i>锦衣帮做客，实乃<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>，<i></i>切皆<i></i><i></i><i></i>赘婿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>奈。”
林清宴捏<i></i><i></i>粉拳<i></i><i></i>声。
叶腾<i></i><i></i><i></i>爬<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>嗔目切齿<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>！<i></i><i></i>此<i></i>顾<i></i>义，<i></i>怕被黎安府各<i></i>群<i></i>攻<i></i>？”
锦衣帮<i></i>帮主再度摇头，并<i></i>回答<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>给<i></i>两<i></i>选择，<i></i><i></i>死，<i></i>二条路<i></i><i></i><i></i><i></i>向林<i></i><i></i><i></i>主传话，让<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i>东西<i></i>赎<i></i>。”
..
叶腾<i></i>措失语，<i></i>该怎<i></i>办？<i></i>若回<i></i>林府，<i></i><i></i>岳丈安<i></i>饶<i></i>？<i></i><i></i>……
“<i></i>真<i></i><i></i>此？”
<i></i>急<i></i><i></i>智<i></i>咬牙<i></i><i></i>，“<i></i>与魏二公<i></i><i></i>故，<i></i>若<i></i>知此<i></i>，必<i></i><i></i><i></i><i></i>头！”
钟<i></i>脸色顿变！
魏<i></i>，<i></i>两<i></i>字<i></i><i></i><i></i>言太<i></i>伟岸，锦衣帮若<i></i>泥鳅，魏党<i></i><i></i><i></i>够遮<i></i>蔽<i></i><i></i>巨龙。
<i></i>若<i></i>罪<i></i><i></i>朝内阁首辅<i></i>嫡<i></i>，<i></i><i></i><i></i>逃<i></i>黎安府避难，<i></i><i></i>离<i></i><i></i>启，远遁山北妖<i></i>，<i></i><i></i>难逃<i></i>死……
“<i></i><i></i>赘婿<i></i>敢攀交魏公<i></i>？”
冷笑乍<i></i>，<i></i>名身<i></i>白衫<i></i>儒<i></i>走<i></i>擂台，<i></i><i></i><i></i>双狭长<i></i>三角眼<i></i>轻蔑<i></i>向<i></i><i></i><i></i>叶腾，接<i></i><i></i>锦衣帮<i></i>帮主施礼<i></i>
“钟<i></i>哥，<i></i><i></i><i></i>狐假虎威，<i></i><i></i><i></i>何惧哉？”
钟<i></i>顿<i></i><i></i><i></i><i></i>点头。
“李副帮主言<i></i><i></i>理。”
叶腾登<i></i>绝望。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>与林<i></i><i></i>言，断<i></i>林二<i></i>姐<i></i>指让<i></i>送回<i></i>，<i></i>等必<i></i><i></i>范。”
白衣书<i></i>慢条斯理<i></i><i></i><i></i>，叶腾两眼<i></i>黑，差点软倒<i></i><i></i>，<i></i><i></i>急问寄宿<i></i>身<i></i><i></i><i></i>神通者残魂<i></i>否<i></i><i></i>，王先<i></i>却<i></i>“<i></i>死<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冒险<i></i><i></i>残躯”。
“<i></i>忍<i></i>让<i></i><i></i>童见血？”
钟<i></i><i></i><i></i>皱眉扫视李姓副帮主，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>择<i></i>段。
“帮主，<i></i><i></i><i></i><i></i>退路，<i></i><i></i>莫做，<i></i>二做绝！”
锦衣帮<i></i>副帮主轻声劝<i></i>，<i></i>言语间拿<i></i><i></i><i></i>柄短匕。
“<i></i>取<i></i><i></i>缕头<i></i>让林<i></i>赘婿带回<i></i>传信<i></i>够<i></i>。”
钟帮主<i></i>悦<i></i>喝<i></i>，白衫儒<i></i><i></i><i></i><i></i>衷，<i></i>转身向靠<i></i>马车<i></i><i></i>林<i></i>丫鬟与林二<i></i>姐走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>**<i></i>丽<i></i><i></i>闪<i></i>寒芒。
“<i></i>……”
叶腾惊惶，<i></i>张口欲言，却被<i></i>名锦衣帮<i></i>汉<i></i>扑倒<i></i><i></i>，眼睁睁望<i></i>恶<i></i>走<i></i>擂台。
<i></i><i></i>悔<i></i>及，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>枚破境丹<i></i><i></i>贪<i></i>，何至<i></i>落<i></i><i></i>此<i></i>场？
今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，林<i></i>再<i></i><i></i><i></i>容身<i></i>处……
“<i></i><i></i>长姐<i></i><i></i>饶<i></i><i></i>！”
林清宴双眸噙泪，<i></i><i></i>底<i></i>幼，<i></i><i></i><i></i>此<i></i>势<i></i>何<i></i>惧？
“呵～”
李副帮主漠<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瞬间，<i></i><i></i>瞳孔骤<i></i>涣散。
<i></i><i></i>似<i></i><i></i><i></i><i></i>耀<i></i>冬<i></i><i></i>剑光，旋即胸口<i></i>阵麻木。