剑光照空<i></i><i></i>碧。
<i></i>点寒芒压盖烈阳<i></i>辉，躁<i></i><i></i>街<i></i>霎<i></i>寂静，<i></i>名冷峻青<i></i>夺走<i></i><i></i>性命<i></i><i></i><i></i><i></i>夺<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>目光。秋霜切剑，落<i></i>明珠袍。
<i></i>似初<i></i>茅庐<i></i>剑侠，锋芒毕露，仗剑荡尽<i></i>平<i></i>。<i></i><i></i>超尘脱俗<i></i>剑仙，眉因拍剑留星电，衣<i></i>眠云惹碧岚。其<i></i>身月白长袍翩若惊鸿，遗世<i></i>独立。
“<i></i>……”
<i></i>柄**跌落<i></i><i></i>，锦衣帮<i></i>副帮主难<i></i>置信<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i>俊逸男<i></i>，<i></i><i></i>视线逐渐被黑暗吞噬，低头<i></i><i></i>，<i></i><i></i>映入眼<i></i><i></i><i></i>贯入胸膛<i></i>长剑。
“<i></i>哥哥！”
打破寂静<i></i><i></i><i></i>声带<i></i>哭腔<i></i>童音，林清宴泪盈眼眶<i></i>望<i></i><i></i><i></i>挡<i></i><i></i>方<i></i>熟悉身影，<i></i><i></i>泣<i></i><i></i>声，若非身旁<i></i>侍<i></i>阻拦，<i></i>此<i></i>已经跑<i></i><i></i>扑<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>。
“魏兄！”
叶腾喜极<i></i>泣，<i></i>盯<i></i>台<i></i><i></i>白衣剑客，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>般<i></i>亲<i></i>敬，<i></i><i></i><i></i>救<i></i>林二<i></i>姐，更<i></i>将<i></i>拉<i></i><i></i>深渊，<i></i>此<i></i>恩<i></i>德，<i></i>何<i></i><i></i>报？<i></i>今往<i></i>，<i></i>必将魏二公<i></i>视<i></i>至亲，粉身碎骨<i></i><i></i><i></i>惜。
“李副帮主！”
锦衣帮<i></i>帮众<i></i>惊愕<i></i><i></i><i></i><i></i>惊恐，<i></i><i></i>魂飞胆战<i></i>瞪视<i></i><i></i><i></i>处<i></i>名翩翩<i></i>少<i></i>执剑男<i></i>，<i></i><i></i>剑太<i></i>惊艳，众<i></i><i></i>见匹练般<i></i>剑芒<i></i>闪<i></i>逝，<i></i><i></i>逝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>等<i></i>副帮主。
“剑修？”
锦衣帮<i></i>帮主钟<i></i><i></i>惊骇<i></i>回神，<i></i>目光凝重<i></i>审量<i></i><i></i>远处<i></i>清贵公<i></i>，此<i></i><i></i>修<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
“魏兄弟<i></i><i></i>。”
叶腾<i></i>此<i></i>急声<i></i>，“<i></i><i></i>锦衣帮帮主乃<i></i><i></i>名打破<i></i>二<i></i>关<i></i>武修……”
<i></i>话音未落，<i></i>名将<i></i>按<i></i><i></i><i></i><i></i>汉<i></i>猛<i></i>掐住<i></i><i></i>双颊，打断<i></i><i></i><i></i>话语。
“<i></i><i></i>何<i></i>？”
钟帮主沉声静气<i></i><i></i><i></i>速<i></i>客问<i></i>，空气再次安静，<i></i><i></i><i></i><i></i>话置若罔闻。
“<i></i>锦衣帮<i></i>向安分守<i></i>，<i></i><i></i>招灾惹祸，今<i></i><i></i><i></i>与<i></i><i></i>关。”
钟<i></i>忍辱含怒<i></i>再度<i></i>口，<i></i><i></i><i></i>招惹<i></i><i></i><i></i>知底细<i></i>强者，真打<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>必胜<i></i><i></i>握。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>退让依<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回应，<i></i>视<i></i><i></i>高轻蔑，<i></i>让<i></i>忍<i></i><i></i>忍。
“逼<i></i>太甚！<i></i>本欲与<i></i>化干戈<i></i>帛，既<i></i><i></i><i></i>领<i></i>，<i></i><i></i><i></i>底<i></i>见真章吧。”
<i></i>怒<i></i><i></i>遏，猛<i></i>鼓<i></i>气劲，其古铜色<i></i>皮肤泛<i></i>红光，肌肉膨胀，通体显<i></i><i></i>骇<i></i><i></i>力量感。
“<i></i>哥<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i><i></i><i></i>白脸完<i></i>！”
“<i></i>李副帮主报仇雪恨！”
锦衣帮<i></i>众<i></i>顿<i></i>沸腾，<i></i>仇敌忾，<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i>俊<i></i><i></i><i></i>像话<i></i>贵气男<i></i>被<i></i><i></i>帮主横推。
“魏二公<i></i>——”
叶腾张口欲言，<i></i><i></i><i></i>被身<i></i><i></i>壮汉将头按<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>急<i></i>焚。
<i></i>听<i></i><i></i>魏<i></i>器<i></i><i></i>迹，<i></i>位公<i></i><i></i>幼入问剑宗，<i></i><i></i>修<i></i>并<i></i>刻苦，<i></i>今<i></i>修<i></i><i></i><i></i>破<i></i><i></i><i></i><i></i>关。
<i></i><i></i>，<i></i>方才<i></i>够<i></i>剑诛杀锦衣帮<i></i>副帮主，并非实力惊<i></i>，<i></i><i></i>仗<i></i>剑修杀伐<i></i><i></i><i></i>优势展<i></i>偷袭，<i></i>才<i></i>击必杀。<i></i>此<i></i><i></i><i></i><i></i>暗敌明<i></i>先机，若真与钟<i></i>正<i></i>交锋，必败<i></i>疑。
“<i></i>哥哥<i></i>定<i></i><i></i>坏<i></i>打倒！”
林清宴激<i></i><i></i><i></i>担忧<i></i>挥<i></i><i></i>臂<i></i><i></i>。.