“哼～”
锦衣帮帮主<i></i><i></i><i></i>声低哼，整<i></i><i></i><i></i><i></i>炮弹<i></i>膛<i></i>般带<i></i>热雾向持剑<i></i>立<i></i><i></i>轻<i></i>杀<i></i>，气势<i></i>虹！
白袍剑修寂<i></i><i></i><i></i><i></i>立<i></i>原处，<i></i>让<i></i><i></i>凝瞩<i></i>转<i></i>林<i></i>二<i></i>姐捂住<i></i>嘴。
<i></i><i></i>流线般<i></i>剑光乍<i></i>。
“嗖啦！”
剑气破空<i></i>声音荡<i></i>，<i></i>条破落<i></i>街<i></i>归<i></i>寂静，<i></i>场<i></i><i></i><i></i><i></i>失声。
钟<i></i>带<i></i>残影射<i></i><i></i>身形重新<i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i>眼<i></i>，<i></i>茫<i></i><i></i>睁<i></i>双目，眼<i></i><i></i><i></i><i></i>方<i></i>名白衣<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>！
<i></i><i></i>色苍白，嘴角流<i></i><i></i><i></i>赤色，倒<i></i><i></i><i></i>，<i></i>强撑<i></i>身<i></i>低头<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>截染血白刃<i></i>身<i></i>破膛<i></i><i></i>，剑尖倒映<i></i><i></i>灼<i></i>，**<i></i><i></i>剑<i></i>何<i></i>刺<i></i>……
‘三境强者？’
锦衣帮<i></i>帮主<i></i><i></i><i></i>默念，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念头，<i></i><i></i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>未至弱冠<i></i><i></i><i></i>青少<i></i>何<i></i><i></i>叩<i></i><i></i>三<i></i>关<i></i>修<i></i>者。
<i></i>等存<i></i>放<i></i>江湖<i></i>已<i></i><i></i>流高<i></i>，寻常武林门派<i></i>掌门<i></i><i></i><i></i><i></i>此，七圣<i></i><i></i><i></i>骄<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪走<i></i><i></i><i></i>步。
<i></i>，<i></i>底<i></i>何<i></i>？
“帮主！”
锦衣帮<i></i>帮众惊恐万状，顿感<i></i>塌<i></i>陷，<i></i><i></i><i></i>靠山竟<i></i><i></i><i></i><i></i>剑<i></i><i></i>败亡。
“<i></i><i></i>境界……”
叶赘婿骇异<i></i>打量<i></i>传闻<i></i><i></i><i></i><i></i>术<i></i>魏<i></i>二公<i></i>，惊诧<i></i><i></i>释<i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>儒雅随<i></i><i></i>魏二绝非<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>纨绔<i></i>弟，<i></i>今<i></i><i></i>，<i></i>早已击<i></i><i></i>二<i></i>关，<i></i>才<i></i>高门贵<i></i>应<i></i><i></i>位格。
<i></i>念及此处，猛<i></i>挣脱<i></i><i></i>身<i></i><i></i>名锦衣帮<i></i><i></i><i></i>控制，向<i></i><i></i>远处<i></i>林二<i></i>姐跑<i></i>。
<i></i><i></i>危机<i></i><i></i><i></i><i></i>接触呢。
“二<i></i>姐。”
叶腾火急火燎<i></i><i></i><i></i><i></i>孩儿张<i></i>双<i></i>，“<i></i>快<i></i>姐夫<i></i>儿<i></i>！”
<i></i><i></i>神<i></i>宁，<i></i>招惹锦衣帮导致林府<i></i>明珠被劫，<i></i><i></i><i></i>让林<i></i><i></i>姐知晓，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>急<i></i><i></i>孩<i></i>哄<i></i>，<i></i>让<i></i>帮忙<i></i>林<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几句<i></i>话。
“哇！”
林清宴忽<i></i><i></i>哭，梨花带雨<i></i>向<i></i>奔<i></i>，<i></i>让叶腾喜形<i></i>色，<i></i><i></i>刻，<i></i><i></i>笑痕凝固<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>哥哥！”
林二<i></i>姐乳燕投林<i></i>般<i></i>扑入<i></i>名挡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清峻男<i></i><i></i>怀<i></i>。
“<i></i><i></i>让姐姐<i></i><i></i><i></i><i></i>嫁给哥哥！”
<i></i>声泪俱<i></i><i></i><i></i><i></i>脸蛋<i></i><i></i>胸膛<i></i>摩挲。
“<i></i>哭。”
魏<i></i>器展<i></i><i></i><i></i>温润<i></i><i></i>笑容，温柔<i></i>将扑<i></i><i></i>丫头抱<i></i><i></i><i></i>，轻声安抚。
“清……”
叶主角茫<i></i>若失<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>温<i></i><i></i><i></i>幕，欲言<i></i>止，<i></i><i></i><i></i><i></i>挤<i></i><i></i><i></i>尴尬<i></i>笑容。
<i></i>呆立片刻，蓦<i></i>转头向街口<i></i><i></i>，<i></i>支<i></i>马<i></i>马蹄声<i></i><i></i>势汹汹。