<i></i>认<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>袍服，此<i></i>竟<i></i>仙门<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>许远望<i></i><i></i>门。
“<i></i>敢<i></i>。”
谢姓少<i></i>笑<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>向二公<i></i>请罪<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>冲撞<i></i>公<i></i>，罪<i></i><i></i>赦，<i></i><i></i>今**，<i></i><i></i>气<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>此化干戈<i></i>帛<i></i><i></i>？”
魏<i></i>器垂眸撸猫。
“<i></i><i></i><i></i>呢？”
<i></i>轻声细语<i></i>问<i></i>。
“<i></i>真<i></i><i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>教叛逆，<i></i>已命<i></i>将其正法。”
谢<i></i>仙正色直言。
魏二公<i></i>摇<i></i><i></i>头。
<i></i><i></i><i></i>色依<i></i>波澜<i></i>惊。
“<i></i>明白<i></i>，<i></i><i></i>魔教<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
少<i></i><i></i>见<i></i><i></i>言<i></i>语，恍<i></i><i></i>悟<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>！<i></i>今晚<i></i>送<i></i>匹处<i></i><i></i>贵府。”
魏<i></i>器莞尔<i></i>笑。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>碰吗？”
谢<i></i>仙眸光微<i></i>，<i></i><i></i>破碎声炸<i></i>，<i></i>蓦<i></i>回头望<i></i>。
<i></i>抹凌厉<i></i>匹<i></i>白芒将遮云蔽<i></i><i></i>阴影撕<i></i><i></i><i></i>豁口，<i></i>名衣裙染血<i></i>青<i></i>少<i></i>驾<i></i><i></i>匹虎飞<i></i>，气势<i></i>虹，宛似<i></i>位驰骋疆场<i></i><i></i>将。【1】
【6】
【6】
【<i></i>】
【<i></i>】
少<i></i>勃<i></i>色变，<i></i>凝视<i></i>破空<i></i><i></i><i></i>清艳<i></i><i></i>，毫<i></i>犹豫<i></i>取<i></i><i></i>张两色阵图，<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>黑白<i></i>气，气劲<i></i><i></i>处皆<i></i>灰烬，<i></i>竟<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i>镇杀。
“谢浪……”
凌冷蕊<i></i><i></i>血色，<i></i>抹鲜艳淌<i></i><i></i><i></i>唇角，<i></i><i></i>身湖绿色长裙<i></i>半染红，凄<i></i>绝丽。
<i></i>迎<i></i>排山倒海般<i></i>阴阳气向<i></i>飞驰，身<i></i><i></i>虎<i></i>往<i></i><i></i>，势<i></i>破竹<i></i>撞散<i></i><i></i><i></i>杀招。
被<i></i>称“谢浪”<i></i>少<i></i>顿<i></i>倒吸<i></i>口冷气。
“<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>打破<i></i>六<i></i>关<i></i><i></i>修<i></i>者，<i></i><i></i>宗师<i></i>何<i></i>够接<i></i><i></i><i></i>全力<i></i>击？
“魏二<i></i><i></i>笔？”
谢浪盯向魏<i></i>器，<i></i>见<i></i>名白衣贵公<i></i>展<i></i>笑颜，恬<i></i><i></i><i></i><i></i>抚弄<i></i>怀内<i></i>灰猫。
<i></i>失神<i></i>际，青<i></i><i></i><i></i>已<i></i>落<i></i><i></i><i></i>。
二<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>相拥。
“咳！”
凌冷蕊<i></i>虎<i></i>背<i></i><i></i>跃<i></i><i></i>，<i></i>站立<i></i>稳，踉踉跄跄<i></i>扑进<i></i><i></i>怀抱，咳<i></i><i></i>口鲜红。
“凌儿姑娘。”
魏<i></i>器将<i></i>拥入怀<i></i>，探查<i></i><i></i>伤势，<i></i><i></i><i></i>虽身受重伤<i></i>并<i></i>致命。
“<i></i>骗<i></i>……”
<i></i>睁<i></i><i></i>双风<i></i>万<i></i><i></i>桃花眼与<i></i><i></i>视，<i></i>脸蛋儿<i></i>挤<i></i><i></i><i></i>抹凄艳<i></i>浅笑。
“何<i></i>此言？”
<i></i>眨<i></i><i></i>眼睛。
“哼～”
凌冷蕊笑靥<i></i>花<i></i><i></i>。
“<i></i>忘<i></i><i></i><i></i>饮翠画舫给<i></i><i></i>东西？”
魏<i></i>器<i></i>向<i></i>空虎，抬<i></i><i></i>招，它顿<i></i>化<i></i><i></i>枚虎形佩落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>与<i></i><i></i>画舫<i></i>初见<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>内<i></i><i></i>弱点，<i></i><i></i><i></i><i></i>攻<i></i><i></i>策，<i></i><i></i><i></i><i></i>表明<i></i><i></i><i></i><i></i>害<i></i>将<i></i>枚器交予<i></i><i></i>，<i></i><i></i>故<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>。