“啊……”
凌冷蕊<i></i><i></i>张<i></i>樱桃<i></i>口，<i></i><i></i><i></i>恼，<i></i><i></i><i></i>愿将果<i></i>送<i></i><i></i><i></i>唇边。
<i></i>星眸欲醉，将<i></i>递<i></i><i></i>红果吃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>咬住<i></i><i></i><i></i>食指。
<i></i><i></i>向<i></i><i></i>眼神变<i></i>似笑非笑。
“<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>哪<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>给<i></i>～”
魏<i></i>器<i></i>厌其烦<i></i><i></i><i></i>喂饱，<i></i>苍白<i></i><i></i>显<i></i>红润。
“<i></i><i></i><i></i>休息，<i></i>拿<i></i><i></i>衣物<i></i>河边清洗，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>路。”
<i></i><i></i>罢<i></i>身。
“巡察官<i></i><i></i><i></i>愿<i></i><i></i>洗衣？”
<i></i>惊奇<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>患难与共，<i></i>今<i></i>身负重伤，<i></i><i></i><i></i><i></i>担<i></i>照顾<i></i><i></i>责任<i></i>啊。”
魏<i></i>器露<i></i><i></i><i></i><i></i>既往<i></i>温润笑容。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>请。”
凌冷蕊顿<i></i><i></i><i></i><i></i>再次<i></i>声。
“请<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>耐。
“<i></i>被<i></i><i></i>弄<i></i>浑身黏腻，<i></i><i></i>否带<i></i><i></i>沐浴？”
<i></i><i></i>怜兮兮<i></i>抿<i></i>红唇。
“<i></i><i></i>外伤，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>药，药散<i></i><i></i><i></i><i></i>洗掉较<i></i>。”
魏<i></i>器挑眉。
“<i></i><i></i>刀伤<i></i><i></i>痊愈，<i></i>足<i></i><i></i>，<i></i><i></i>满足<i></i><i></i>吧？”
凌冷蕊含<i></i>脉脉<i></i>凝望眼<i></i><i></i>男<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>洗沐？”
<i></i>饶<i></i>兴致<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>……”<i></i>羞羞答答<i></i>转头躲<i></i><i></i><i></i>眸光，含羞带怯<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>身<i></i><i></i>被巡察官<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，何必掩耳盗铃？”
魏<i></i>器玩味<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>個魔教妖<i></i><i></i>话。
“凌儿姑娘艳色绝世，<i></i>若<i></i>念<i></i>插……”
<i></i>话音未落<i></i>见<i></i>摇头。
“<i></i>相信<i></i>。”
凌冷蕊煞<i></i>介<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>话已至此，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>吗？”
魏<i></i>器眯<i></i><i></i>眼眸，<i></i><i></i>笑<i></i>俯身抱<i></i><i></i><i></i>外衣<i></i>被<i></i>魔<i></i>，将<i></i>玲珑<i></i>致<i></i>体裹<i></i>衣袍<i></i><i></i>。<i></i><i></i>身<i></i>被<i></i>触碰<i></i>本<i></i>般绷紧，直<i></i><i></i>将<i></i>拥入怀抱，<i></i>僵硬<i></i>躯体才逐渐变<i></i>温软。
少<i></i>依偎<i></i><i></i>胸<i></i>，<i></i>别<i></i>脑袋，似<i></i>羞怯，将脸庞藏入青<i></i>。
<i></i>抱<i></i><i></i>走<i></i>石窟，洞外，东方欲晓。
“<i></i><i></i>碰冷水？”
魏<i></i>器向<i></i>山溪走<i></i>。
“巡察官<i></i><i></i>未免太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
凌冷蕊轻哼<i></i>声。
“<i></i><i></i>洗漱<i></i><i></i><i></i>路。”
<i></i>穿<i></i>烟霏露结<i></i>山林，水声潺潺，溪流清莹秀澈，水<i></i><i></i>倒映<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身影。<i></i>望向怀<i></i><i></i><i></i><i></i>，忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>颤抖。
“嗯……”
<i></i>头<i></i><i></i>抬<i></i>低声回应。
“<i></i>替<i></i><i></i>腰带解<i></i>。”
魏<i></i>器冷<i></i>丁<i></i><i></i><i></i><i></i>句<i></i>乎<i></i><i></i>料<i></i>话。
<i></i>顿<i></i>更<i></i>局促，<i></i><i></i><i></i><i></i>抬<i></i>素<i></i>摸<i></i><i></i><i></i>腰。
二公<i></i><i></i>客气，<i></i><i></i>容<i></i>迫<i></i>拉<i></i><i></i>身<i></i><i></i>白袍，明知<i></i><i></i>安，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>慢条斯理，<i></i>似<i></i><i></i>故<i></i>折辱<i></i>。
“<i></i><i></i>。”
凌冷蕊<i></i>堕云雾，茫<i></i>若失。<i></i>解<i></i>魏<i></i>器<i></i>束带，<i></i>身<i></i>属<i></i><i></i><i></i>衣裳<i></i>落<i></i>岸边。
溪水似明镜，碧空<i></i>水<i></i>流淌，忽<i></i>波光粼粼。
晨曦洒落，<i></i>与<i></i>共沐暖阳。
“<i></i><i></i>始<i></i>哦。”
<i></i>怀抱佳<i></i>迈入微凉<i></i><i></i>溪，水流<i></i><i></i>二<i></i><i></i>身体，<i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>绽放<i></i>莲花，<i></i>株水洁冰清<i></i>青莲<i></i><i></i>掌<i></i>摇曳。
“呼……”
凌冷蕊吸<i></i>口气，似<i></i>陷入<i></i>忍耐与挣扎<i></i>漩涡，<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>思。
“怎<i></i><i></i>吗？”
魏<i></i>器感受<i></i><i></i><i></i><i></i>颤栗，毫<i></i>疑问，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谎，<i></i>谓被<i></i><i></i>光<i></i><i></i><i></i><i></i>坦诚相见<i></i><i></i><i></i>托词，岂<i></i><i></i><i></i><i></i>因<i></i>次<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>任<i></i>轻薄。
<i></i><i></i>愿与<i></i>共浴，<i></i><i></i>非<i></i>引火烧身。<i></i><i></i><i></i>相识<i></i><i></i>，<i></i>似乎<i></i>直<i></i><i></i><i></i>折磨。