明月皎皎，星汉西流夜未央。<i></i>名清峻公<i></i>坐<i></i>漆黑<i></i>树影<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>位<i></i><i></i>金色肚兜<i></i>青<i></i>少<i></i>躺入月光，<i></i><i></i><i></i>双炳若<i></i>星<i></i>桃花眼脉脉含<i></i>。
“<i></i>弄疼<i></i><i></i>……”
“<i></i><i></i>呢？”
“嗯～”
魏<i></i>器<i></i><i></i>腰间刀伤止血<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>回<i></i>？”
凌冷蕊<i></i><i></i><i></i>勾<i></i><i></i>抹清媚浅笑，忽<i></i>握住<i></i><i></i><i></i>腕，<i></i>让<i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>腰<i></i>拿<i></i>，<i></i>口吻轻柔似撒娇。
“<i></i>帮<i></i><i></i>药再涂匀<i></i>嘛。”
<i></i>觉察<i></i><i></i><i></i>变化<i></i>态度，笑容温<i></i><i></i>接受<i></i><i></i><i></i>乞怜。
“巡察官<i></i><i></i>。”
<i></i>笑吟吟<i></i>叫<i></i>。
“<i></i><i></i>听。”
魏<i></i>器<i></i>温润<i></i>眼光与<i></i><i></i>视。
“<i></i><i></i>……”
凌冷蕊目若朗星<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冷峻脸庞，<i></i><i></i><i></i><i></i>眼神似乎比<i></i>往<i></i><i></i><i></i>丝难言<i></i><i></i>思。
“<i></i><i></i>走吧。”
<i></i>抚弄<i></i><i></i>青<i></i>，轻缓<i></i>嗓声使森林更<i></i>寂静，“<i></i>儿<i></i><i></i>待客<i></i>处。”
魏<i></i>器<i></i>口<i></i><i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>扶<i></i>。
“客？”
凌冷蕊扬<i></i><i></i>双皎白<i></i>藕臂勾住<i></i><i></i>颈项。
“哪<i></i><i></i>客？”
<i></i>迷惑<i></i>歪<i></i>脑袋。
“<i></i>叫<i></i><i></i>接<i></i><i></i><i></i>吗？”
凌儿<i></i>解<i></i>问<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>算计谢浪<i></i>故<i></i>被其放逐，<i></i>次应<i></i>悄<i></i>声息<i></i>回<i></i>，若<i></i>唤<i></i><i></i><i></i>相迎，岂<i></i><i></i>打草惊蛇<i></i>风险……161<i></i><i></i>
“安<i></i>。”
魏<i></i>器<i></i>做解释，<i></i>正<i></i>将<i></i>抱<i></i>，<i></i>忽<i></i>转眸北望。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顿，抬头顺<i></i><i></i><i></i>视线<i></i><i></i>，<i></i><i></i>改色。
<i></i>似<i></i>察觉<i></i><i></i>什<i></i><i></i>眯<i></i>双眸，轻哼<i></i><i></i>声，将目光移回<i></i><i></i>脸<i></i>。
“呵……”
凌冷蕊展<i></i><i></i><i></i>明媚笑颜，<i></i>吐露<i></i>粉舌<i></i>唇<i></i>转<i></i><i></i>圈。
“<i></i>怎<i></i><i></i>？”
<i></i>转头<i></i>向<i></i>，<i></i><i></i>俏<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>由远<i></i>近。
“呼啦——”
晚风忽<i></i>，<i></i>暗香盈袖。
<i></i>神容<i></i>怔，<i></i>缕香息迎<i></i><i></i><i></i>，<i></i>觉脸颊<i></i>热。
<i></i><i></i>眼眸倒映<i></i><i></i>瞳仁，笑<i></i>盈盈，月辉<i></i><i></i>少<i></i>将红唇印<i></i>男<i></i><i></i>侧脸，<i></i><i></i>唇角相接，<i></i><i></i>吻浅尝辄止。
“踏～”
<i></i><i></i>沉凝<i></i>步声传<i></i>，<i></i>片清冷<i></i>山林带<i></i><i></i>火气，<i></i>双明炽<i></i>焰<i></i>赤瞳<i></i>漆夜<i></i>燃<i></i>。
<i></i>者穿<i></i>姹紫嫣红<i></i>顿住脚步，<i></i>凝视<i></i><i></i>方拥吻<i></i>男<i></i>。
男<i></i>搂<i></i><i></i><i></i>香肩<i></i>左<i></i><i></i><i></i>枚戒<i></i><i></i>眼<i></i>分外刺目。
“凌儿姑娘？”
魏<i></i>器顿<i></i><i></i><i></i><i></i>将靠<i></i>身<i></i><i></i>少<i></i>推<i></i>，<i></i><i></i>四目相<i></i>，<i></i><i></i>眸<i></i>流溢<i></i>慧黠<i></i>神采。
“<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>助兴？”
<i></i>声清冽<i></i>音<i></i>林<i></i>传<i></i>。
“月儿<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>？”
凌冷蕊<i></i><i></i><i></i>口<i></i><i></i>抢答，<i></i>笑靥<i></i>花<i></i><i></i><i></i><i></i>若寒霜<i></i><i></i>姐妹。
“<i></i><i></i>受<i></i><i></i>请<i></i><i></i>。”
魏<i></i>器未将妖<i></i>青<i></i>魔<i></i><i></i>怀<i></i>推<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>赤眸神<i></i>展颜<i></i>笑。
<i></i><i></i>身红裙<i></i>月色<i></i>长身<i></i>立，<i></i>袭比黑夜更深邃<i></i>墨<i></i>随风曼舞，蝉声<i></i><i></i>伴奏。