“<i></i>进<i></i>吧。”
魏<i></i>器眼<i></i><i></i>红色幔帐终<i></i>被掀<i></i><i></i>，<i></i><i></i>与红烛光焰交相辉映<i></i>明艳身影跃<i></i>眼<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>名丰姿冶丽<i></i>妙龄少<i></i>，<i></i><i></i><i></i>袭江河<i></i>般<i></i>深青色长<i></i>，<i></i>张清丽妍媚<i></i>尖俏脸蛋<i></i>此<i></i>粉红<i></i>气氛<i></i>显<i></i>惑<i></i>，柔媚妖艳。<i></i><i></i>双媚<i></i>秋月<i></i>桃花眼转盼<i></i><i></i>，鼻翅挺俊，<i></i>点朱唇纤薄<i></i><i></i>刻薄，娇若三春<i></i>花。
<i></i>身<i></i><i></i>袭<i></i>够让<i></i><i></i><i></i>碧水湖<i></i>绿色长裙，窈窕匀称<i></i>纤柔身段虽<i></i><i></i>与丰腴妇<i></i>争峰，<i></i><i></i>青涩未熟<i></i>气息反倒<i></i><i></i>增添<i></i><i></i>分俏媚。<i></i>削肩清瘦，圆领<i></i>裙袍暴露<i></i><i></i><i></i><i></i>楚楚<i></i><i></i><i></i>锁骨，胸<i></i>勾勒<i></i>恰<i></i><i></i>处<i></i>青春弧度，蜂腰盈盈<i></i>握，臀儿挺翘，<i></i>双笔直修长<i></i>腿<i></i>裙<i></i>若隐若<i></i>。<i></i>果<i></i>找<i></i><i></i>词语<i></i><i></i>概括<i></i><i></i><i></i>貌，<i></i><i></i>唯<i></i>“媚骨<i></i><i></i>”<i></i>够胜任。
“妾拜见公<i></i>～”
清媚少<i></i><i></i><i></i><i></i>方<i></i>清峻男<i></i>盈盈见礼，<i></i><i></i>唇角扬<i></i><i></i><i></i>妩媚<i></i><i></i><i></i>浅笑。
“<i></i>必<i></i>礼。”
魏<i></i>器笑容温润<i></i><i></i><i></i>凌儿，“<i></i>夜半<i></i>访，<i></i><i></i><i></i>怪<i></i><i></i>懂礼数吧？”
“公<i></i><i></i>笑<i></i>。”
凌儿<i></i>双千娇百媚<i></i>桃花眼扑闪。
“<i></i>高兴<i></i><i></i><i></i>及呢。”
魏<i></i>器莞尔<i></i>笑，<i></i>轻拍身旁<i></i>床铺，慢条斯理<i></i>。
“坐吧。”
<i></i>顿<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>笑靥<i></i>花<i></i>轻挪莲步，轻慢<i></i>优雅<i></i><i></i>距离<i></i><i></i>拳距离<i></i>位置坐<i></i>，柔声细语<i></i><i></i>。
“公<i></i>找<i></i>何<i></i>？”
魏<i></i>器眸光<i></i>凝，<i></i>忽<i></i>将柔媚姣俏<i></i>脸蛋凑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，媚眼<i></i>丝，温温柔柔<i></i><i></i><i></i>耳边吐<i></i>热气，气息<i></i>兰似麝。
<i></i>聚精<i></i>神，<i></i>穿<i></i><i></i><i></i><i></i>图，<i></i><i></i><i></i><i></i>正<i></i>尝试<i></i>魔音控制<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>力太<i></i><i></i>怖。
“<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>儿办差。”
<i></i>指<i></i><i></i><i></i>身<i></i>唯<i></i>巡<i></i>监<i></i><i></i><i></i>穿<i></i>飞鹤服。
“<i></i>知<i></i><i></i>，公<i></i>办完差使，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿听首曲<i></i><i></i>吗？”
凌儿抿嘴<i></i>笑<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>请姑娘<i></i><i></i>跳<i></i>支舞。”
魏<i></i>器<i></i><i></i>改色。
<i></i><i></i>向<i></i>喜操<i></i><i></i>急，少<i></i><i></i>戏<i></i>战斗毫<i></i>趣味。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>虚与委蛇，今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打算放<i></i><i></i>，危险<i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i>握<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“嗯？”
凌儿疑惑<i></i>问<i></i>，“公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跳什<i></i>舞。”
“<i></i>魔曲。”
魏<i></i>器云淡风轻<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>啊……”
<i></i>先<i></i>恍<i></i><i></i>悟，<i></i><i></i>神色<i></i>僵，强颜欢笑<i></i><i></i>。
“<i></i>怎<i></i><i></i>懂公<i></i><i></i><i></i>思？<i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i>朝廷禁绝<i></i>魔教舞曲，<i></i>儿哪<i></i>魔<i></i>～”
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i>话听<i></i><i></i>闻，<i></i><i></i>整<i></i>暇<i></i>拿<i></i>放<i></i><i></i>旁<i></i>紫色及膝罗袜，将<i></i>送<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。