“<i></i>清楚<i></i><i></i>处境，<i></i><i></i>仙门与魔<i></i><i></i>间进退维谷，<i></i><i></i>，仙宗虽<i></i><i></i><i></i>立锥<i></i><i></i>，魔教却<i></i>容<i></i><i></i><i></i>，<i></i>若<i></i>料<i></i>差，<i></i>南<i></i><i></i><i></i>投靠<i></i><i></i>教内<i></i>强者。”
<i></i><i></i>理<i></i>据<i></i><i></i>，<i></i>点<i></i><i></i>头。
“<i></i>。”
魏<i></i>器揉<i></i><i></i><i></i>青<i></i>，笑<i></i>。
“<i></i><i></i>今<i></i>威胁<i></i><i></i><i></i>位谢<i></i>仙，<i></i><i></i>合力将<i></i>翦除，<i></i>再借<i></i><i></i><i></i>魔门<i></i><i></i>靠山吃<i></i><i></i><i></i>黎安府<i></i>势力，岂<i></i><i></i><i></i>高任鸟飞？”
凌冷蕊睁<i></i><i></i>眼眸，<i></i><i></i>计划<i></i>失<i></i><i></i><i></i>明路。
魔教组织松散，山头林立，谢浪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>因<i></i><i></i>触犯教规，<i></i><i></i><i></i>挡<i></i><i></i><i></i>路。
<i></i>若<i></i>反戈<i></i>击，将<i></i>斩杀，接收<i></i><i></i>遗产，<i></i><i></i><i></i>够<i></i>魔教站稳脚跟，<i></i><i></i><i></i>切建立<i></i>魏<i></i>器<i></i>支持<i></i><i></i>，<i></i><i></i>付<i></i>什<i></i>代价？
“<i></i><i></i>给<i></i>什<i></i>东西？”
<i></i>直言<i></i>讳。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>付<i></i><i></i>够<i></i>。”
魏<i></i>器诚笃<i></i><i></i><i></i>，<i></i>片至诚。
“<i></i><i></i>确<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>报，<i></i>与<i></i>合<i></i>利<i></i>图，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>条件与<i></i><i></i>提供<i></i>价值<i></i>相符，<i></i>居<i></i>何<i></i>？”
凌冷蕊凝视<i></i><i></i>眼睛。
“<i></i><i></i><i></i>私<i></i>。”
<i></i>坦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>望<i></i>此<i></i>提衡霄汉<i></i>。”
<i></i>清媚<i></i>笑。
“<i></i><i></i>栽培<i></i><i></i>魔教<i></i>登<i></i>高位，供<i></i>驱驰？”
魏<i></i>器摇<i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棋<i></i>，<i></i>希望<i></i><i></i>程似海宽<i></i>垠，<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i>若问<i></i>居<i></i>何<i></i>，<i></i>果<i></i>将<i></i>遇险，<i></i><i></i><i></i><i></i>挚友<i></i><i></i>助<i></i><i></i>臂<i></i>力吧？”
凌冷蕊望<i></i><i></i>，<i></i>难<i></i>分辨<i></i><i></i>话<i></i>真<i></i>假，<i></i><i></i>字字恳切，令<i></i><i></i>沐春风。
“<i></i><i></i><i></i>友<i></i>？”
<i></i><i></i>确定<i></i>问<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>患难与共<i></i><i></i>死<i></i>交。”
<i></i>真诚<i></i><i></i><i></i>。
“哼。”
凌冷蕊别<i></i><i></i>头，<i></i>却拉<i></i><i></i><i></i>腰带。
“<i></i><i></i>伤处<i></i><i></i>渗血，<i></i>先帮<i></i>重新<i></i>药。”
魏<i></i>器柔声轻语<i></i><i></i><i></i>，<i></i>扶<i></i><i></i>躺<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>果<i></i>……”<i></i>转眸凝望<i></i><i></i>侧脸，任<i></i>解<i></i><i></i><i></i><i></i>衣裙，<i></i>已<i></i>知<i></i><i></i>几回<i></i><i></i>宽衣解带，“<i></i>执<i></i><i></i>走呢？”
..
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顿，<i></i><i></i>轻言慢语<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>选择<i></i>机<i></i>，<i></i>支持<i></i><i></i>决定。”
凌冷蕊<i></i>双蒙<i></i>阴晦<i></i>眸<i></i>逐渐变<i></i>明艳，<i></i>抬<i></i><i></i>轻抚<i></i><i></i>脸颊。
“<i></i>相信<i></i>。”
<i></i><i></i>知<i></i><i></i>言语<i></i>真<i></i><i></i><i></i>假<i></i>，或许，<i></i>此<i></i><i></i><i></i>吐露<i></i><i></i>“<i></i>”，<i></i><i></i><i></i>毫<i></i>留<i></i><i></i>将<i></i>斩杀，<i></i>万<i></i><i></i><i></i>赤诚相待呢？<i></i><i></i>选择<i></i>权力，<i></i><i></i>次，<i></i>相信<i></i><i></i>愿<i></i>相信<i></i>。
“<i></i>。”
魏<i></i>器温柔<i></i>握住<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>灰猫正<i></i>暗处蓄势待<i></i>，<i></i>等<i></i>声命令<i></i><i></i>挥<i></i>利爪，<i></i>它眸<i></i>，少<i></i>眼<i></i>微弱<i></i>光芒随<i></i><i></i>被男<i></i>背<i></i>遮云蔽月<i></i>阴影吞噬。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再胡<i></i>。”
<i></i>脱<i></i><i></i><i></i><i></i>绿裙，拿<i></i><i></i>帕将<i></i>柳腰<i></i>侧<i></i>血迹擦净，<i></i><i></i><i></i>裂<i></i>伤口抹<i></i>药膏。
“<i></i><i></i>疼<i></i>？”
凌冷蕊<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i>脸庞，唇角翘<i></i>。